хля́пнуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хля́пну |
хля́пнем |
2-я ас. |
хля́пнеш |
хля́пнеце |
3-я ас. |
хля́пне |
хля́пнуць |
Прошлы час |
м. |
хля́пнуў |
хля́пнулі |
ж. |
хля́пнула |
н. |
хля́пнула |
Загадны лад |
2-я ас. |
хля́пні |
хля́пніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
хля́пнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хля́сканне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хля́сканне |
Р. |
хля́скання |
Д. |
хля́сканню |
В. |
хля́сканне |
Т. |
хля́сканнем |
М. |
хля́сканні |
Крыніцы:
piskunou2012.
хля́скаць
‘бiць, хвастаць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хля́скаю |
хля́скаем |
2-я ас. |
хля́скаеш |
хля́скаеце |
3-я ас. |
хля́скае |
хля́скаюць |
Прошлы час |
м. |
хля́скаў |
хля́скалі |
ж. |
хля́скала |
н. |
хля́скала |
Загадны лад |
2-я ас. |
хля́скай |
хля́скайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
хля́скаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хля́снуцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хля́снуся |
хля́снемся |
2-я ас. |
хля́снешся |
хля́снецеся |
3-я ас. |
хля́снецца |
хля́снуцца |
Прошлы час |
м. |
хля́снуўся |
хля́снуліся |
ж. |
хля́снулася |
н. |
хля́снулася |
Загадны лад |
2-я ас. |
хля́сніся |
хля́сніцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
хля́снуўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
хля́снуць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хля́сну |
хля́снем |
2-я ас. |
хля́снеш |
хля́снеце |
3-я ас. |
хля́сне |
хля́снуць |
Прошлы час |
м. |
хля́снуў |
хля́снулі |
ж. |
хля́снула |
н. |
хля́снула |
Загадны лад |
2-я ас. |
хля́сні |
хля́сніце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
хля́снуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хля́станне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
хля́станне |
Р. |
хля́стання |
Д. |
хля́станню |
В. |
хля́станне |
Т. |
хля́станнем |
М. |
хля́станні |
Крыніцы:
piskunou2012.
хля́стаць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
хля́стаю |
хля́стаем |
2-я ас. |
хля́стаеш |
хля́стаеце |
3-я ас. |
хля́стае |
хля́стаюць |
Прошлы час |
м. |
хля́стаў |
хля́сталі |
ж. |
хля́стала |
н. |
хля́стала |
Загадны лад |
2-я ас. |
хля́стай |
хля́стайце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
хля́стаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
хля́сцік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
хля́сцік |
хля́сцікі |
Р. |
хля́сціка |
хля́сцікаў |
Д. |
хля́сціку |
хля́сцікам |
В. |
хля́сцік |
хля́сцікі |
Т. |
хля́сцікам |
хля́сцікамі |
М. |
хля́сціку |
хля́сціках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Хляўно́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Хляўно́ |
Р. |
Хляўна́ |
Д. |
Хляўну́ |
В. |
Хляўно́ |
Т. |
Хляўно́м |
М. |
Хляўне́ |