хабатко́вы
прыметнік, адносны
| хабатко́вы | хабатко́вая | хабатко́вае | хабатко́выя | |
| хабатко́вага | хабатко́вай хабатко́вае |
хабатко́вага | хабатко́вых | |
| хабатко́ваму | хабатко́вай | хабатко́ваму | хабатко́вым | |
| хабатко́вы ( |
хабатко́вую | хабатко́вае | хабатко́выя ( |
|
| хабатко́вым | хабатко́вай хабатко́ваю |
хабатко́вым | хабатко́вымі | |
| хабатко́вым | хабатко́вай | хабатко́вым | хабатко́вых | |
Крыніцы:
хабато́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хабато́к | хабаткі́ | |
| хабатка́ | хабатко́ў | |
| хабатку́ | хабатка́м | |
| хабато́к | хабаткі́ | |
| хабатко́м | хабатка́мі | |
| хабатку́ | хабатка́х |
Крыніцы:
Хабаты́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хабаты́ | |
| Хабато́ў | |
| Хабата́м | |
| Хабаты́ | |
| Хабата́мі | |
| Хабата́х |
хабертыё́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хабертыё́з | хабертыё́зы | |
| хабертыё́зу | хабертыё́заў | |
| хабертыё́зу | хабертыё́зам | |
| хабертыё́з | хабертыё́зы | |
| хабертыё́зам | хабертыё́замі | |
| хабертыё́зе | хабертыё́зах |
Крыніцы:
хабілітава́ны
прыметнік, адносны
| хабілітава́ны | хабілітава́ная | хабілітава́нае | хабілітава́ныя | |
| хабілітава́нага | хабілітава́най хабілітава́нае |
хабілітава́нага | хабілітава́ных | |
| хабілітава́наму | хабілітава́най | хабілітава́наму | хабілітава́ным | |
| хабілітава́ны ( хабілітава́нага ( |
хабілітава́ную | хабілітава́нае | хабілітава́ныя ( хабілітава́ных ( |
|
| хабілітава́ным | хабілітава́най хабілітава́наю |
хабілітава́ным | хабілітава́нымі | |
| хабілітава́ным | хабілітава́най | хабілітава́ным | хабілітава́ных | |
Крыніцы:
Ха́бл
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Ха́бл | |
| Хабла | |
| Хаблу | |
| Ха́бл | |
| Хаблам | |
| Хабле |
Крыніцы:
Хабо́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Хабо́вічы | |
| Хабо́віч Хабо́вічаў |
|
| Хабо́вічам | |
| Хабо́вічы | |
| Хабо́вічамі | |
| Хабо́вічах |
хабо́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| хабо́цце | |
| хабо́цця | |
| хабо́ццю | |
| хабо́цце | |
| хабо́ццем | |
| хабо́цці |
Крыніцы:
Ха́бы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
| Ха́бы | |
| Ха́б Ха́баў |
|
| Ха́бам | |
| Ха́бы | |
| Ха́бамі | |
| Ха́бах |
хава́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| хава́льнік | хава́льнікі | |
| хава́льніка | хава́льнікаў | |
| хава́льніку | хава́льнікам | |
| хава́льніка | хава́льнікаў | |
| хава́льнікам | хава́льнікамі | |
| хава́льніку | хава́льніках |
Крыніцы: