Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

форматво́рчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. форматво́рчы форматво́рчая форматво́рчае форматво́рчыя
Р. форматво́рчага форматво́рчай
форматво́рчае
форматво́рчага форматво́рчых
Д. форматво́рчаму форматво́рчай форматво́рчаму форматво́рчым
В. форматво́рчы (неадуш.)
форматво́рчага (адуш.)
форматво́рчую форматво́рчае форматво́рчыя (неадуш.)
форматво́рчых (адуш.)
Т. форматво́рчым форматво́рчай
форматво́рчаю
форматво́рчым форматво́рчымі
М. форматво́рчым форматво́рчай форматво́рчым форматво́рчых

Крыніцы: piskunou2012.

формаўжыва́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. формаўжыва́льны формаўжыва́льная формаўжыва́льнае формаўжыва́льныя
Р. формаўжыва́льнага формаўжыва́льнай
формаўжыва́льнае
формаўжыва́льнага формаўжыва́льных
Д. формаўжыва́льнаму формаўжыва́льнай формаўжыва́льнаму формаўжыва́льным
В. формаўжыва́льны (неадуш.)
формаўжыва́льнага (адуш.)
формаўжыва́льную формаўжыва́льнае формаўжыва́льныя (неадуш.)
формаўжыва́льных (адуш.)
Т. формаўжыва́льным формаўжыва́льнай
формаўжыва́льнаю
формаўжыва́льным формаўжыва́льнымі
М. формаўжыва́льным формаўжыва́льнай формаўжыва́льным формаўжыва́льных

Крыніцы: piskunou2012.

формаўсто́йліва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
формаўсто́йліва формаўсто́йлівей -

формаўсто́йлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. формаўсто́йлівы формаўсто́йлівая формаўсто́йлівае формаўсто́йлівыя
Р. формаўсто́йлівага формаўсто́йлівай
формаўсто́йлівае
формаўсто́йлівага формаўсто́йлівых
Д. формаўсто́йліваму формаўсто́йлівай формаўсто́йліваму формаўсто́йлівым
В. формаўсто́йлівы (неадуш.)
формаўсто́йлівага (адуш.)
формаўсто́йлівую формаўсто́йлівае формаўсто́йлівыя (неадуш.)
формаўсто́йлівых (адуш.)
Т. формаўсто́йлівым формаўсто́йлівай
формаўсто́йліваю
формаўсто́йлівым формаўсто́йлівымі
М. формаўсто́йлівым формаўсто́йлівай формаўсто́йлівым формаўсто́йлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

формаўсто́йлівы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. формаўсто́йлівы формаўсто́йлівая формаўсто́йлівае формаўсто́йлівыя
Р. формаўсто́йлівага формаўсто́йлівай
формаўсто́йлівае
формаўсто́йлівага формаўсто́йлівых
Д. формаўсто́йліваму формаўсто́йлівай формаўсто́йліваму формаўсто́йлівым
В. формаўсто́йлівы (неадуш.)
формаўсто́йлівага (адуш.)
формаўсто́йлівую формаўсто́йлівае формаўсто́йлівыя (неадуш.)
формаўсто́йлівых (адуш.)
Т. формаўсто́йлівым формаўсто́йлівай
формаўсто́йліваю
формаўсто́йлівым формаўсто́йлівымі
М. формаўсто́йлівым формаўсто́йлівай формаўсто́йлівым формаўсто́йлівых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

формаўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. формаўтвара́льны формаўтвара́льная формаўтвара́льнае формаўтвара́льныя
Р. формаўтвара́льнага формаўтвара́льнай
формаўтвара́льнае
формаўтвара́льнага формаўтвара́льных
Д. формаўтвара́льнаму формаўтвара́льнай формаўтвара́льнаму формаўтвара́льным
В. формаўтвара́льны (неадуш.)
формаўтвара́льнага (адуш.)
формаўтвара́льную формаўтвара́льнае формаўтвара́льныя (неадуш.)
формаўтвара́льных (адуш.)
Т. формаўтвара́льным формаўтвара́льнай
формаўтвара́льнаю
формаўтвара́льным формаўтвара́льнымі
М. формаўтвара́льным формаўтвара́льнай формаўтвара́льным формаўтвара́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

формаўтвара́ючы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. формаўтвара́ючы формаўтвара́ючая формаўтвара́ючае формаўтвара́ючыя
Р. формаўтвара́ючага формаўтвара́ючай
формаўтвара́ючае
формаўтвара́ючага формаўтвара́ючых
Д. формаўтвара́ючаму формаўтвара́ючай формаўтвара́ючаму формаўтвара́ючым
В. формаўтвара́ючы
формаўтвара́ючага
формаўтвара́ючую формаўтвара́ючае формаўтвара́ючыя
Т. формаўтвара́ючым формаўтвара́ючай
формаўтвара́ючаю
формаўтвара́ючым формаўтвара́ючымі
М. формаўтвара́ючым формаўтвара́ючай формаўтвара́ючым формаўтвара́ючых

Крыніцы: krapivabr2012.

формаўтварэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. формаўтварэ́нне
Р. формаўтварэ́ння
Д. формаўтварэ́нню
В. формаўтварэ́нне
Т. формаўтварэ́ннем
М. формаўтварэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

фо́рмачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фо́рмачка фо́рмачкі
Р. фо́рмачкі фо́рмачак
Д. фо́рмачцы фо́рмачкам
В. фо́рмачку фо́рмачкі
Т. фо́рмачкай
фо́рмачкаю
фо́рмачкамі
М. фо́рмачцы фо́рмачках

Крыніцы: piskunou2012.

фо́рменка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. фо́рменка фо́рменкі
Р. фо́рменкі фо́рменак
Д. фо́рменцы фо́рменкам
В. фо́рменку фо́рменкі
Т. фо́рменкай
фо́рменкаю
фо́рменкамі
М. фо́рменцы фо́рменках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.