Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

сэ́нсавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сэ́нсавы сэ́нсавая сэ́нсавае сэ́нсавыя
Р. сэ́нсавага сэ́нсавай
сэ́нсавае
сэ́нсавага сэ́нсавых
Д. сэ́нсаваму сэ́нсавай сэ́нсаваму сэ́нсавым
В. сэ́нсавы (неадуш.)
сэ́нсавага (адуш.)
сэ́нсавую сэ́нсавае сэ́нсавыя (неадуш.)
сэ́нсавых (адуш.)
Т. сэ́нсавым сэ́нсавай
сэ́нсаваю
сэ́нсавым сэ́нсавымі
М. сэ́нсавым сэ́нсавай сэ́нсавым сэ́нсавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сэнсавызнача́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сэнсавызнача́льны сэнсавызнача́льная сэнсавызнача́льнае сэнсавызнача́льныя
Р. сэнсавызнача́льнага сэнсавызнача́льнай
сэнсавызнача́льнае
сэнсавызнача́льнага сэнсавызнача́льных
Д. сэнсавызнача́льнаму сэнсавызнача́льнай сэнсавызнача́льнаму сэнсавызнача́льным
В. сэнсавызнача́льны (неадуш.)
сэнсавызнача́льнага (адуш.)
сэнсавызнача́льную сэнсавызнача́льнае сэнсавызнача́льныя (неадуш.)
сэнсавызнача́льных (адуш.)
Т. сэнсавызнача́льным сэнсавызнача́льнай
сэнсавызнача́льнаю
сэнсавызнача́льным сэнсавызнача́льнымі
М. сэнсавызнача́льным сэнсавызнача́льнай сэнсавызнача́льным сэнсавызнача́льных

Крыніцы: piskunou2012.

сэ́нсар

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сэ́нсар сэ́нсары
Р. сэ́нсара сэ́нсараў
Д. сэ́нсару сэ́нсарам
В. сэ́нсар сэ́нсары
Т. сэ́нсарам сэ́нсарамі
М. сэ́нсары сэ́нсарах

Крыніцы: sbm2012.

сэ́нсарны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сэ́нсарны сэ́нсарная сэ́нсарнае сэ́нсарныя
Р. сэ́нсарнага сэ́нсарнай
сэ́нсарнае
сэ́нсарнага сэ́нсарных
Д. сэ́нсарнаму сэ́нсарнай сэ́нсарнаму сэ́нсарным
В. сэ́нсарны
сэ́нсарнага
сэ́нсарную сэ́нсарнае сэ́нсарныя
Т. сэ́нсарным сэ́нсарнай
сэ́нсарнаю
сэ́нсарным сэ́нсарнымі
М. сэ́нсарным сэ́нсарнай сэ́нсарным сэ́нсарных

Іншыя варыянты: се́нсарны.

Крыніцы: sbm2012.

сэнсаўтвара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сэнсаўтвара́льны сэнсаўтвара́льная сэнсаўтвара́льнае сэнсаўтвара́льныя
Р. сэнсаўтвара́льнага сэнсаўтвара́льнай
сэнсаўтвара́льнае
сэнсаўтвара́льнага сэнсаўтвара́льных
Д. сэнсаўтвара́льнаму сэнсаўтвара́льнай сэнсаўтвара́льнаму сэнсаўтвара́льным
В. сэнсаўтвара́льны (неадуш.)
сэнсаўтвара́льнага (адуш.)
сэнсаўтвара́льную сэнсаўтвара́льнае сэнсаўтвара́льныя (неадуш.)
сэнсаўтвара́льных (адуш.)
Т. сэнсаўтвара́льным сэнсаўтвара́льнай
сэнсаўтвара́льнаю
сэнсаўтвара́льным сэнсаўтвара́льнымі
М. сэнсаўтвара́льным сэнсаўтвара́льнай сэнсаўтвара́льным сэнсаўтвара́льных

Крыніцы: piskunou2012.

сэнсо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сэнсо́рны сэнсо́рная сэнсо́рнае сэнсо́рныя
Р. сэнсо́рнага сэнсо́рнай
сэнсо́рнае
сэнсо́рнага сэнсо́рных
Д. сэнсо́рнаму сэнсо́рнай сэнсо́рнаму сэнсо́рным
В. сэнсо́рны
сэнсо́рнага
сэнсо́рную сэнсо́рнае сэнсо́рныя
Т. сэнсо́рным сэнсо́рнай
сэнсо́рнаю
сэнсо́рным сэнсо́рнымі
М. сэнсо́рным сэнсо́рнай сэнсо́рным сэнсо́рных

Іншыя варыянты: сенсо́рны.

Крыніцы: sbm2012.

сэнсо́ўна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
сэнсо́ўна - -

Крыніцы: piskunou2012.

сэнсо́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. сэнсо́ўнасць сэнсо́ўнасці
Р. сэнсо́ўнасці сэнсо́ўнасцяў
сэнсо́ўнасцей
Д. сэнсо́ўнасці сэнсо́ўнасцям
В. сэнсо́ўнасць сэнсо́ўнасці
Т. сэнсо́ўнасцю сэнсо́ўнасцямі
М. сэнсо́ўнасці сэнсо́ўнасцях

Крыніцы: piskunou2012.

сэнсо́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сэнсо́ўны сэнсо́ўная сэнсо́ўнае сэнсо́ўныя
Р. сэнсо́ўнага сэнсо́ўнай
сэнсо́ўнае
сэнсо́ўнага сэнсо́ўных
Д. сэнсо́ўнаму сэнсо́ўнай сэнсо́ўнаму сэнсо́ўным
В. сэнсо́ўны (неадуш.)
сэнсо́ўнага (адуш.)
сэнсо́ўную сэнсо́ўнае сэнсо́ўныя (неадуш.)
сэнсо́ўных (адуш.)
Т. сэнсо́ўным сэнсо́ўнай
сэнсо́ўнаю
сэнсо́ўным сэнсо́ўнымі
М. сэнсо́ўным сэнсо́ўнай сэнсо́ўным сэнсо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

сэнсэ́й

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сэнсэ́й сэнсэі
Р. сэнсэя сэнсэяў
Д. сэнсэю сэнсэям
В. сэнсэя сэнсэяў
Т. сэнсэем сэнсэямі
М. сэнсэю сэнсэях

Крыніцы: piskunou2012.