Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абвгдеёжзклмнпрстўфхцчшэя

рыме́йк

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыме́йк рыме́йкі
Р. рыме́йка рыме́йкаў
Д. рыме́йку рыме́йкам
В. рыме́йк рыме́йкі
Т. рыме́йкам рыме́йкамі
М. рыме́йку рыме́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

рыме́йкер

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рыме́йкер рыме́йкеры
Р. рыме́йкера рыме́йкераў
Д. рыме́йкеру рыме́йкерам
В. рыме́йкера рыме́йкераў
Т. рыме́йкерам рыме́йкерамі
М. рыме́йкеру рыме́йкерах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

рыме́са

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. рыме́са рыме́сы
Р. рыме́сы рыме́с
Д. рыме́се рыме́сам
В. рыме́су рыме́сы
Т. рыме́сай
рыме́саю		 рыме́самі
М. рыме́се рыме́сах

Крыніцы: piskunou2012.

рымза́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рымза́ты рымза́тая рымза́тае рымза́тыя
Р. рымза́тага рымза́тай
рымза́тае		 рымза́тага рымза́тых
Д. рымза́таму рымза́тай рымза́таму рымза́тым
В. рымза́ты (неадуш.)
рымза́тага (адуш.)		 рымза́тую рымза́тае рымза́тыя (неадуш.)
рымза́тых (адуш.)
Т. рымза́тым рымза́тай
рымза́таю		 рымза́тым рымза́тымі
М. рымза́тым рымза́тай рымза́тым рымза́тых

Крыніцы: piskunou2012.

ры́мзаць

‘плакаць, капрызіць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ры́мзаю ры́мзаем
2-я ас. ры́мзаеш ры́мзаеце
3-я ас. ры́мзае ры́мзаюць
Прошлы час
м. ры́мзаў ры́мзалі
ж. ры́мзала
н. ры́мзала
Загадны лад
2-я ас. ры́мзай ры́мзайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ры́мзаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Рымі́нка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Рымі́нка
Р. Рымі́нкі
Д. Рымі́нцы
В. Рымі́нку
Т. Рымі́нкай
Рымі́нкаю
М. Рымі́нцы

Ры́мкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ры́мкі
Р. Ры́мак
Ры́мкаў
Д. Ры́мкам
В. Ры́мкі
Т. Ры́мкамі
М. Ры́мках

Рымкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Рымкі́
Р. Рымко́ў
Д. Рымка́м
В. Рымкі́
Т. Рымка́мі
М. Рымка́х

ры́млянін

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́млянін ры́мляне
Р. ры́мляніна ры́млян
Д. ры́мляніну ры́млянам
В. ры́мляніна ры́млян
Т. ры́млянінам ры́млянамі
М. ры́мляніне ры́млянах

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.

ры́млянка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ры́млянка ры́млянкі
Р. ры́млянкі ры́млянак
Д. ры́млянцы ры́млянкам
В. ры́млянку ры́млянак
Т. ры́млянкай
ры́млянкаю		 ры́млянкамі
М. ры́млянцы ры́млянках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, tsbm1984.