Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
йкнпртўц

пэ́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. пэ́рства
Р. пэ́рства
Д. пэ́рству
В. пэ́рства
Т. пэ́рствам
М. пэ́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

пэтэву́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пэтэву́шнік пэтэву́шнікі
Р. пэтэву́шніка пэтэву́шнікаў
Д. пэтэву́шніку пэтэву́шнікам
В. пэтэву́шніка пэтэву́шнікаў
Т. пэтэву́шнікам пэтэву́шнікамі
М. пэтэву́шніку пэтэву́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

пэтэву́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пэтэву́шніца пэтэву́шніцы
Р. пэтэву́шніцы пэтэву́шніц
Д. пэтэву́шніцы пэтэву́шніцам
В. пэтэву́шніцу пэтэву́шніц
Т. пэтэву́шніцай
пэтэву́шніцаю		 пэтэву́шніцамі
М. пэтэву́шніцы пэтэву́шніцах

Крыніцы: piskunou2012.

пэтэвэ́шнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пэтэвэ́шнік пэтэвэ́шнікі
Р. пэтэвэ́шніка пэтэвэ́шнікаў
Д. пэтэвэ́шніку пэтэвэ́шнікам
В. пэтэвэ́шніка пэтэвэ́шнікаў
Т. пэтэвэ́шнікам пэтэвэ́шнікамі
М. пэтэвэ́шніку пэтэвэ́шніках

Крыніцы: piskunou2012.

пэтэвэ́шніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. пэтэвэ́шніца пэтэвэ́шніцы
Р. пэтэвэ́шніцы пэтэвэ́шніц
Д. пэтэвэ́шніцы пэтэвэ́шніцам
В. пэтэвэ́шніцу пэтэвэ́шніц
Т. пэтэвэ́шніцай
пэтэвэ́шніцаю		 пэтэвэ́шніцамі
М. пэтэвэ́шніцы пэтэвэ́шніцах

Крыніцы: piskunou2012.

пэ́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
пэ́ўна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пэ́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. пэ́ўнасць
Р. пэ́ўнасці
Д. пэ́ўнасці
В. пэ́ўнасць
Т. пэ́ўнасцю
М. пэ́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пэ́ўне

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
пэ́ўне - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009.

пэ́ўнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. пэ́ўнік пэ́ўнікі
Р. пэ́ўніка пэ́ўнікаў
Д. пэ́ўніку пэ́ўнікам
В. пэ́ўнік пэ́ўнікі
Т. пэ́ўнікам пэ́ўнікамі
М. пэ́ўніку пэ́ўніках

Крыніцы: piskunou2012.

пэ́ўніцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. пэ́ўнюся пэ́ўнімся
2-я ас. пэ́ўнішся пэ́ўніцеся
3-я ас. пэ́ўніцца пэ́ўняцца
Прошлы час
м. пэ́ўніўся пэ́ўніліся
ж. пэ́ўнілася
н. пэ́ўнілася
Загадны лад
2-я ас. пэ́ўніся пэ́ўніцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час пэ́ўнячыся

Крыніцы: piskunou2012.