Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

б г д й к л м н п р с т ў ф х ц ш -

о́бер-яфрэ́йтар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	о́бер-яфрэ́йтар	о́бер-яфрэ́йтары
Р.	о́бер-яфрэ́йтара	о́бер-яфрэ́йтараў
Д.	о́бер-яфрэ́йтару	о́бер-яфрэ́йтарам
В.	о́бер-яфрэ́йтара	о́бер-яфрэ́йтараў
Т.	о́бер-яфрэ́йтарам	о́бер-яфрэ́йтарамі
М.	о́бер-яфрэ́йтару	о́бер-яфрэ́йтарах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

О́беч

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	О́беч
Р.	О́бечы
Д.	О́бечы
В.	О́беч
Т.	О́беччу
М.	О́бечы