машо́начка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
машо́начка |
машо́начкі |
Р. |
машо́начкі |
машо́начак |
Д. |
машо́начцы |
машо́начкам |
В. |
машо́начку |
машо́начкі |
Т. |
машо́начкай машо́начкаю |
машо́начкамі |
М. |
машо́начцы |
машо́начках |
Крыніцы:
piskunou2012.
машо́начны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
машо́начны |
машо́начная |
машо́начнае |
машо́начныя |
Р. |
машо́начнага |
машо́начнай машо́начнае |
машо́начнага |
машо́начных |
Д. |
машо́начнаму |
машо́начнай |
машо́начнаму |
машо́начным |
В. |
машо́начны (неадуш.) машо́начнага (адуш.) |
машо́начную |
машо́начнае |
машо́начныя (неадуш.) машо́начных (адуш.) |
Т. |
машо́начным |
машо́начнай машо́начнаю |
машо́начным |
машо́начнымі |
М. |
машо́начным |
машо́начнай |
машо́начным |
машо́начных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
машо́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
машо́нка |
машо́нкі |
Р. |
машо́нкі |
машо́нак |
Д. |
машо́нцы |
машо́нкам |
В. |
машо́нку |
машо́нкі |
Т. |
машо́нкай машо́нкаю |
машо́нкамі |
М. |
машо́нцы |
машо́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
машта́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
машта́б |
машта́бы |
Р. |
машта́бу |
машта́баў |
Д. |
машта́бу |
машта́бам |
В. |
машта́б |
машта́бы |
Т. |
машта́бам |
машта́бамі |
М. |
машта́бе |
машта́бах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
машта́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
машта́бна |
- |
- |
Крыніцы:
piskunou2012.
машта́бнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
машта́бнасць |
Р. |
машта́бнасці |
Д. |
машта́бнасці |
В. |
машта́бнасць |
Т. |
машта́бнасцю |
М. |
машта́бнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
машта́бны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
машта́бны |
машта́бная |
машта́бнае |
машта́бныя |
Р. |
машта́бнага |
машта́бнай машта́бнае |
машта́бнага |
машта́бных |
Д. |
машта́бнаму |
машта́бнай |
машта́бнаму |
машта́бным |
В. |
машта́бны (неадуш.) машта́бнага (адуш.) |
машта́бную |
машта́бнае |
машта́бныя (неадуш.) машта́бных (адуш.) |
Т. |
машта́бным |
машта́бнай машта́бнаю |
машта́бным |
машта́бнымі |
М. |
машта́бным |
машта́бнай |
машта́бным |
машта́бных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
машта́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
машта́к |
маштакі́ |
Р. |
маштака́ |
маштако́ў |
Д. |
маштаку́ |
маштака́м |
В. |
маштака́ |
маштако́ў |
Т. |
маштако́м |
маштака́мі |
М. |
маштаку́ |
маштака́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Маштале́ры
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Маштале́ры |
Р. |
Маштале́р Маштале́раў |
Д. |
Маштале́рам |
В. |
Маштале́ры |
Т. |
Маштале́рамі |
М. |
Маштале́рах |
Маштаркі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Маштаркі́ |
Р. |
Маштарко́ў |
Д. |
Маштарка́м |
В. |
Маштаркі́ |
Т. |
Маштарка́мі |
М. |
Маштарка́х |