Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ляда́шчыца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ляда́шчыца ляда́шчыцы
Р. ляда́шчыцы ляда́шчыц
Д. ляда́шчыцы ляда́шчыцам
В. ляда́шчыцу ляда́шчыцы
Т. ляда́шчыцай
ляда́шчыцаю
ляда́шчыцамі
М. ляда́шчыцы ляда́шчыцах

Крыніцы: piskunou2012.

ляда́шчыць

‘псаваць, рабіць дрэнным каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ляда́шчу ляда́шчым
2-я ас. ляда́шчыш ляда́шчыце
3-я ас. ляда́шчыць ляда́шчаць
Прошлы час
м. ляда́шчыў ляда́шчылі
ж. ляда́шчыла
н. ляда́шчыла
Загадны лад
2-я ас. ляда́шчы ляда́шчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ляда́шчачы

Крыніцы: piskunou2012.

Лядзве́ні

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лядзве́ні
Р. Лядзве́нь
Лядзве́няў
Д. Лядзве́ням
В. Лядзве́ні
Т. Лядзве́нямі
М. Лядзве́нях

Ля́дзенкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ля́дзенкі
Р. Ля́дзенак
Д. Ля́дзенкам
В. Ля́дзенкі
Т. Ля́дзенкамі
М. Ля́дзенках

Лядзе́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лядзе́ц
Р. Лядца́
Д. Лядцу́
В. Лядзе́ц
Т. Лядцо́м
М. Лядцы́

лядзе́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лядзе́цкі лядзе́цкая лядзе́цкае лядзе́цкія
Р. лядзе́цкага лядзе́цкай
лядзе́цкае
лядзе́цкага лядзе́цкіх
Д. лядзе́цкаму лядзе́цкай лядзе́цкаму лядзе́цкім
В. лядзе́цкі (неадуш.)
лядзе́цкага (адуш.)
лядзе́цкую лядзе́цкае лядзе́цкія (неадуш.)
лядзе́цкіх (адуш.)
Т. лядзе́цкім лядзе́цкай
лядзе́цкаю
лядзе́цкім лядзе́цкімі
М. лядзе́цкім лядзе́цкай лядзе́цкім лядзе́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Лядзе́шня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Лядзе́шня
Р. Лядзе́шні
Д. Лядзе́шні
В. Лядзе́шню
Т. Лядзе́шняй
Лядзе́шняю
М. Лядзе́шні

лядзі́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лядзі́на лядзі́ны
Р. лядзі́ны лядзі́н
Д. лядзі́не лядзі́нам
В. лядзі́ну лядзі́ны
Т. лядзі́най
лядзі́наю
лядзі́намі
М. лядзі́не лядзі́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Лядзі́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Лядзі́ны
Р. Лядзі́н
Лядзі́наў
Д. Лядзі́нам
В. Лядзі́ны
Т. Лядзі́намі
М. Лядзі́нах

Лядзі́шча

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Лядзі́шча
Р. Лядзі́шча
Д. Лядзі́шчу
В. Лядзі́шча
Т. Лядзі́шчам
М. Лядзі́шчы