ляда́шчыць

‘псаваць, рабіць дрэнным каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ляда́шчу ляда́шчым
2-я ас. ляда́шчыш ляда́шчыце
3-я ас. ляда́шчыць ляда́шчаць
Прошлы час
м. ляда́шчыў ляда́шчылі
ж. ляда́шчыла
н. ляда́шчыла
Загадны лад
2-я ас. ляда́шчы ляда́шчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ляда́шчачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)