Verbum

анлайнавы слоўнік

Кня́зева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

князе́віч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Князе́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

кня́зеў

прыметнік, прыналежны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	кня́зеў	кня́зева	кня́зева	кня́зевы
Р.	кня́зевага	кня́зевай кня́зевае	кня́зевага	кня́зевых
Д.	кня́зеваму	кня́зевай	кня́зеваму	кня́зевым
В.	кня́зеў (неадуш.) кня́зевага (адуш.)	кня́зеву	кня́зева	кня́зевы (неадуш.) кня́зевых (адуш.)
Т.	кня́зевым	кня́зевай кня́зеваю	кня́зевым	кня́зевымі
М.	кня́зевым	кня́зевай	кня́зевым	кня́зевых

Крыніцы: piskunou2012, tsbm1984.

Кня́зеўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Князе́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

кня́зеўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	кня́зеўскі	кня́зеўская	кня́зеўскае	кня́зеўскія
Р.	кня́зеўскага	кня́зеўскай кня́зеўскае	кня́зеўскага	кня́зеўскіх
Д.	кня́зеўскаму	кня́зеўскай	кня́зеўскаму	кня́зеўскім
В.	кня́зеўскі (неадуш.) кня́зеўскага (адуш.)	кня́зеўскую	кня́зеўскае	кня́зеўскія (неадуш.) кня́зеўскіх (адуш.)
Т.	кня́зеўскім	кня́зеўскай кня́зеўскаю	кня́зеўскім	кня́зеўскімі
М.	кня́зеўскім	кня́зеўскай	кня́зеўскім	кня́зеўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Князё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

князё́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Князё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне