Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

жура́ўка

‘журавель; калодачка з дзіркай на верхнім камені жорнаў; выемка ў ткацкім станку’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жура́ўка жура́ўкі
Р. жура́ўкі жура́вак
Д. жура́ўцы жура́ўкам
В. жура́ўку жура́вак
Т. жура́ўкай
жура́ўкаю
жура́ўкамі
М. жура́ўцы жура́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

жура́ўка

‘журавель; калодачка з дзіркай на верхнім камені жорнаў; выемка ў ткацкім станку’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. жура́ўка жура́ўкі
Р. жура́ўкі жура́вак
Д. жура́ўцы жура́ўкам
В. жура́ўку жура́ўкі
Т. жура́ўкай
жура́ўкаю
жура́ўкамі
М. жура́ўцы жура́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Жура́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Жура́ўка
Р. Жура́ўкі
Д. Жура́ўцы
В. Жура́ўку
Т. Жура́ўкай
Жура́ўкаю
М. Жура́ўцы

Жура́ўкавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жура́ўкавічы
Р. Жура́ўкавіч
Жура́ўкавічаў
Д. Жура́ўкавічам
В. Жура́ўкавічы
Т. Жура́ўкавічамі
М. Жура́ўкавічах

жураўлепадо́бны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жураўлепадо́бны жураўлепадо́бная жураўлепадо́бнае жураўлепадо́бныя
Р. жураўлепадо́бнага жураўлепадо́бнай
жураўлепадо́бнае
жураўлепадо́бнага жураўлепадо́бных
Д. жураўлепадо́бнаму жураўлепадо́бнай жураўлепадо́бнаму жураўлепадо́бным
В. жураўлепадо́бны (неадуш.)
жураўлепадо́бнага (адуш.)
жураўлепадо́бную жураўлепадо́бнае жураўлепадо́бныя (неадуш.)
жураўлепадо́бных (адуш.)
Т. жураўлепадо́бным жураўлепадо́бнай
жураўлепадо́бнаю
жураўлепадо́бным жураўлепадо́бнымі
М. жураўлепадо́бным жураўлепадо́бнай жураўлепадо́бным жураўлепадо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

жураўлепадо́бныя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. жураўлепадо́бныя
Р. жураўлепадо́бных
Д. жураўлепадо́бным
В. жураўлепадо́бных
Т. жураўлепадо́бнымі
М. жураўлепадо́бных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Жураўлё́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Жураўлё́ўка
Р. Жураўлё́ўкі
Д. Жураўлё́ўцы
В. Жураўлё́ўку
Т. Жураўлё́ўкай
Жураўлё́ўкаю
М. Жураўлё́ўцы

Жураўлі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Жураўлі́
Р. Жураўлё́ў
Д. Жураўля́м
В. Жураўлі́
Т. Жураўля́мі
М. Жураўля́х

жура́ўлік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жура́ўлік жура́ўлікі
Р. жура́ўліка жура́ўлікаў
Д. жура́ўліку жура́ўлікам
В. жура́ўліка жура́ўлікаў
Т. жура́ўлікам жура́ўлікамі
М. жура́ўліку жура́ўліках

Крыніцы: piskunou2012.

жураўлі́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. жураўлі́ны жураўлі́ная жураўлі́нае жураўлі́ныя
Р. жураўлі́нага жураўлі́най
жураўлі́нае
жураўлі́нага жураўлі́ных
Д. жураўлі́наму жураўлі́най жураўлі́наму жураўлі́ным
В. жураўлі́ны (неадуш.)
жураўлі́нага (адуш.)
жураўлі́ную жураўлі́нае жураўлі́ныя (неадуш.)
жураўлі́ных (адуш.)
Т. жураўлі́ным жураўлі́най
жураўлі́наю
жураўлі́ным жураўлі́нымі
М. жураўлі́ным жураўлі́най жураўлі́ным жураўлі́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.