жа́біць
‘збіраць што-небудзь у маршчыны; ляжаць нягладка’
дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
жа́блю |
жа́бім |
| 2-я ас. |
жа́біш |
жа́біце |
| 3-я ас. |
жа́біць |
жа́бяць |
| Прошлы час |
| м. |
жа́біў |
жа́білі |
| ж. |
жа́біла |
| н. |
жа́біла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
жа́б |
жа́бце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
жа́бячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
жа́біч
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жа́біч |
| Р. |
жа́біча |
| Д. |
жа́бічу |
| В. |
жа́біча |
| Т. |
жа́бічам |
| М. |
жа́бічу |
Крыніцы:
piskunou2012.
Жа́бічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Жа́бічы |
| Р. |
Жа́біч Жа́бічаў |
| Д. |
Жа́бічам |
| В. |
Жа́бічы |
| Т. |
Жа́бічамі |
| М. |
Жа́бічах |
жа́бка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жа́бка |
жа́бкі |
| Р. |
жа́бкі |
жа́бак |
| Д. |
жа́бцы |
жа́бкам |
| В. |
жа́бку |
жа́бак |
| Т. |
жа́бкай жа́бкаю |
жа́бкамі |
| М. |
жа́бцы |
жа́бках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жа́бнік
‘пасудзіна для захоўвання жаб’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жа́бнік |
жа́бнікі |
| Р. |
жа́бніка |
жа́бнікаў |
| Д. |
жа́бніку |
жа́бнікам |
| В. |
жа́бнік |
жа́бнікі |
| Т. |
жа́бнікам |
жа́бнікамі |
| М. |
жа́бніку |
жа́бніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
жа́бнік
‘расліна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
жа́бнік |
| Р. |
жа́бніку |
| Д. |
жа́бніку |
| В. |
жа́бнік |
| Т. |
жа́бнікам |
| М. |
жа́бніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
жа́бнікавыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
жа́бнікавыя |
| Р. |
жа́бнікавых |
| Д. |
жа́бнікавым |
| В. |
жа́бнікавыя |
| Т. |
жа́бнікавымі |
| М. |
жа́бнікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жабо́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жабо́ |
жабо́ |
| Р. |
жабо́ |
жабо́ |
| Д. |
жабо́ |
жабо́ |
| В. |
жабо́ |
жабо́ |
| Т. |
жабо́ |
жабо́ |
| М. |
жабо́ |
жабо́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жабо́цька
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
жабо́цька |
жабо́цькі |
| Р. |
жабо́цькі |
жабо́цек |
| Д. |
жабо́цьцы |
жабо́цькам |
| В. |
жабо́цьку |
жабо́цек |
| Т. |
жабо́цькай жабо́цькаю |
жабо́цькамі |
| М. |
жабо́цьцы |
жабо́цьках |
Крыніцы:
piskunou2012.