глебаве́д
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
глебаве́д |
глебаве́ды |
Р. |
глебаве́да |
глебаве́даў |
Д. |
глебаве́ду |
глебаве́дам |
В. |
глебаве́да |
глебаве́даў |
Т. |
глебаве́дам |
глебаве́дамі |
М. |
глебаве́дзе |
глебаве́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
глебаве́дка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
глебаве́дка |
глебаве́дкі |
Р. |
глебаве́дкі |
глебаве́дак |
Д. |
глебаве́дцы |
глебаве́дкам |
В. |
глебаве́дку |
глебаве́дак |
Т. |
глебаве́дкай глебаве́дкаю |
глебаве́дкамі |
М. |
глебаве́дцы |
глебаве́дках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Гле́бавічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Гле́бавічы |
Р. |
Гле́бавіч Гле́бавічаў |
Д. |
Гле́бавічам |
В. |
Гле́бавічы |
Т. |
Гле́бавічамі |
М. |
Гле́бавічах |
гле́бавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
гле́бавы |
гле́бавая |
гле́бавае |
гле́бавыя |
Р. |
гле́бавага |
гле́бавай гле́бавае |
гле́бавага |
гле́бавых |
Д. |
гле́баваму |
гле́бавай |
гле́баваму |
гле́бавым |
В. |
гле́бавы (неадуш.) гле́бавага (адуш.) |
гле́бавую |
гле́бавае |
гле́бавыя (неадуш.) гле́бавых (адуш.) |
Т. |
гле́бавым |
гле́бавай гле́баваю |
гле́бавым |
гле́бавымі |
М. |
гле́бавым |
гле́бавай |
гле́бавым |
гле́бавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
глебазна́вец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
глебазна́вец |
глебазна́ўцы |
Р. |
глебазна́ўца |
глебазна́ўцаў |
Д. |
глебазна́ўцу |
глебазна́ўцам |
В. |
глебазна́ўца |
глебазна́ўцаў |
Т. |
глебазна́ўцам |
глебазна́ўцамі |
М. |
глебазна́ўцу |
глебазна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
глебазна́ўства
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
глебазна́ўства |
Р. |
глебазна́ўства |
Д. |
глебазна́ўству |
В. |
глебазна́ўства |
Т. |
глебазна́ўствам |
М. |
глебазна́ўстве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
глебазна́ўца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
глебазна́ўца |
глебазна́ўцы |
Р. |
глебазна́ўцы |
глебазна́ўцаў |
Д. |
глебазна́ўцу |
глебазна́ўцам |
В. |
глебазна́ўцу |
глебазна́ўцаў |
Т. |
глебазна́ўцам |
глебазна́ўцамі |
М. |
глебазна́ўцы |
глебазна́ўцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
глебазна́ўчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
глебазна́ўчы |
глебазна́ўчая |
глебазна́ўчае |
глебазна́ўчыя |
Р. |
глебазна́ўчага |
глебазна́ўчай глебазна́ўчае |
глебазна́ўчага |
глебазна́ўчых |
Д. |
глебазна́ўчаму |
глебазна́ўчай |
глебазна́ўчаму |
глебазна́ўчым |
В. |
глебазна́ўчы (неадуш.) глебазна́ўчага (адуш.) |
глебазна́ўчую |
глебазна́ўчае |
глебазна́ўчыя (неадуш.) глебазна́ўчых (адуш.) |
Т. |
глебазна́ўчым |
глебазна́ўчай глебазна́ўчаю |
глебазна́ўчым |
глебазна́ўчымі |
М. |
глебазна́ўчым |
глебазна́ўчай |
глебазна́ўчым |
глебазна́ўчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.