Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

беражно́ўскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беражно́ўскі	беражно́ўская	беражно́ўскае	беражно́ўскія
Р.	беражно́ўскага	беражно́ўскай беражно́ўскае	беражно́ўскага	беражно́ўскіх
Д.	беражно́ўскаму	беражно́ўскай	беражно́ўскаму	беражно́ўскім
В.	беражно́ўскі (неадуш.) беражно́ўскага (адуш.)	беражно́ўскую	беражно́ўскае	беражно́ўскія (неадуш.) беражно́ўскіх (адуш.)
Т.	беражно́ўскім	беражно́ўскай беражно́ўскаю	беражно́ўскім	беражно́ўскімі
М.	беражно́ўскім	беражно́ўскай	беражно́ўскім	беражно́ўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Беражны́я

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

беражняко́м

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
беражняко́м	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

беражо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Беражо́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

беражо́ны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беражо́ны	беражо́ная	беражо́нае	беражо́ныя
Р.	беражо́нага	беражо́най беражо́нае	беражо́нага	беражо́ных
Д.	беражо́наму	беражо́най	беражо́наму	беражо́ным
В.	беражо́ны (неадуш.) беражо́нага (адуш.)	беражо́ную	беражо́нае	беражо́ныя (неадуш.) беражо́ных (адуш.)
Т.	беражо́ным	беражо́най беражо́наю	беражо́ным	беражо́нымі
М.	беражо́ным	беражо́най	беражо́ным	беражо́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

беражо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беражо́ны	беражо́ная	беражо́нае	беражо́ныя
Р.	беражо́нага	беражо́най беражо́нае	беражо́нага	беражо́ных
Д.	беражо́наму	беражо́най	беражо́наму	беражо́ным
В.	беражо́ны (неадуш.) беражо́нага (адуш.)	беражо́ную	беражо́нае	беражо́ныя (неадуш.) беражо́ных (адуш.)
Т.	беражо́ным	беражо́най беражо́наю	беражо́ным	беражо́нымі
М.	беражо́ным	беражо́най	беражо́ным	беражо́ных

Кароткая форма: беражо́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

беражы́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Беражы́стае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

беражы́сты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	беражы́сты	беражы́стая	беражы́стае	беражы́стыя
Р.	беражы́стага	беражы́стай беражы́стае	беражы́стага	беражы́стых
Д.	беражы́стаму	беражы́стай	беражы́стаму	беражы́стым
В.	беражы́сты (неадуш.) беражы́стага (адуш.)	беражы́стую	беражы́стае	беражы́стыя (неадуш.) беражы́стых (адуш.)
Т.	беражы́стым	беражы́стай беражы́стаю	беражы́стым	беражы́стымі
М.	беражы́стым	беражы́стай	беражы́стым	беражы́стых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Verbum