Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнорстуфхцчшыэюя’
ажоуыэ

праме́жнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. праме́жнасць праме́жнасці
Р. праме́жнасці праме́жнасцей
праме́жнасцяў
Д. праме́жнасці праме́жнасцям
В. праме́жнасць праме́жнасці
Т. праме́жнасцю праме́жнасцямі
М. праме́жнасці праме́жнасцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

праме́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праме́жны праме́жная праме́жнае праме́жныя
Р. праме́жнага праме́жнай
праме́жнае		 праме́жнага праме́жных
Д. праме́жнаму праме́жнай праме́жнаму праме́жным
В. праме́жны (неадуш.)
праме́жнага (адуш.)		 праме́жную праме́жнае праме́жныя (неадуш.)
праме́жных (адуш.)
Т. праме́жным праме́жнай
праме́жнаю		 праме́жным праме́жнымі
М. праме́жным праме́жнай праме́жным праме́жных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

праме́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. праме́н
Р. праме́ну
Д. праме́ну
В. праме́н
Т. праме́нам
М. праме́не

Крыніцы: piskunou2012.

праме́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. праме́на праме́ны
Р. праме́ны праме́н
Д. праме́не праме́нам
В. праме́ну праме́ны
Т. праме́най
праме́наю		 праме́намі
М. праме́не праме́нах

Крыніцы: piskunou2012.

праменава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. праменава́нне
Р. праменава́ння
Д. праменава́нню
В. праменава́нне
Т. праменава́ннем
М. праменава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

праменава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праменава́ны праменава́ная праменава́нае праменава́ныя
Р. праменава́нага праменава́най
праменава́нае		 праменава́нага праменава́ных
Д. праменава́наму праменава́най праменава́наму праменава́ным
В. праменава́ны (неадуш.)
праменава́нага (адуш.)		 праменава́ную праменава́нае праменава́ныя (неадуш.)
праменава́ных (адуш.)
Т. праменава́ным праменава́най
праменава́наю		 праменава́ным праменава́нымі
М. праменава́ным праменава́най праменава́ным праменава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

праменава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. праменава́ны праменава́ная праменава́нае праменава́ныя
Р. праменава́нага праменава́най
праменава́нае		 праменава́нага праменава́ных
Д. праменава́наму праменава́най праменава́наму праменава́ным
В. праменава́ны (неадуш.)
праменава́нага (адуш.)		 праменава́ную праменава́нае праменава́ныя (неадуш.)
праменава́ных (адуш.)
Т. праменава́ным праменава́най
праменава́наю		 праменава́ным праменава́нымі
М. праменава́ным праменава́най праменава́ным праменава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

праменава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прамяну́ю прамяну́ем
2-я ас. прамяну́еш прамяну́еце
3-я ас. прамяну́е прамяну́юць
Прошлы час
м. праменава́ў праменава́лі
ж. праменава́ла
н. праменава́ла
Загадны лад
2-я ас. прамяну́й прамяну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час праменава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

прамена́д

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. прамена́д
Р. прамена́ду
Д. прамена́ду
В. прамена́д
Т. прамена́дам
М. прамена́дзе

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

прамена́д-канцэ́рт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прамена́д-канцэ́рт прамена́д-канцэ́рты
Р. прамена́д-канцэ́рта прамена́д-канцэ́ртаў
Д. прамена́д-канцэ́рту прамена́д-канцэ́ртам
В. прамена́д-канцэ́рт прамена́д-канцэ́рты
Т. прамена́д-канцэ́ртам прамена́д-канцэ́ртамі
М. прамена́д-канцэ́рце прамена́д-канцэ́ртах

Крыніцы: piskunou2012.