прыпы́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпы́нены |
прыпы́неная |
прыпы́ненае |
прыпы́неныя |
| Р. |
прыпы́ненага |
прыпы́ненай прыпы́ненае |
прыпы́ненага |
прыпы́неных |
| Д. |
прыпы́ненаму |
прыпы́ненай |
прыпы́ненаму |
прыпы́неным |
| В. |
прыпы́нены (неадуш.) прыпы́ненага (адуш.) |
прыпы́неную |
прыпы́ненае |
прыпы́неныя (неадуш.) прыпы́неных (адуш.) |
| Т. |
прыпы́неным |
прыпы́ненай прыпы́ненаю |
прыпы́неным |
прыпы́ненымі |
| М. |
прыпы́неным |
прыпы́ненай |
прыпы́неным |
прыпы́неных |
Кароткая форма: прыпы́нена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпыні́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпыню́ся |
прыпы́німся |
| 2-я ас. |
прыпы́нішся |
прыпы́ніцеся |
| 3-я ас. |
прыпы́ніцца |
прыпы́няцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпыні́ўся |
прыпыні́ліся |
| ж. |
прыпыні́лася |
| н. |
прыпыні́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпыні́ся |
прыпыні́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпыні́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпыні́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпыню́ |
прыпы́нім |
| 2-я ас. |
прыпы́ніш |
прыпы́ніце |
| 3-я ас. |
прыпы́ніць |
прыпы́няць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпыні́ў |
прыпыні́лі |
| ж. |
прыпыні́ла |
| н. |
прыпыні́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпыні́ |
прыпыні́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпыні́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпы́нішча
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прыпы́нішча |
прыпы́нішчы |
| Р. |
прыпы́нішча |
прыпы́нішчаў прыпы́нішч |
| Д. |
прыпы́нішчу |
прыпы́нішчам |
| В. |
прыпы́нішча |
прыпы́нішчы |
| Т. |
прыпы́нішчам |
прыпы́нішчамі |
| М. |
прыпы́нішчы |
прыпы́нішчах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпыня́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпыня́нне |
| Р. |
прыпыня́ння |
| Д. |
прыпыня́нню |
| В. |
прыпыня́нне |
| Т. |
прыпыня́ннем |
| М. |
прыпыня́нні |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
прыпыня́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпыня́юся |
прыпыня́емся |
| 2-я ас. |
прыпыня́ешся |
прыпыня́ецеся |
| 3-я ас. |
прыпыня́ецца |
прыпыня́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпыня́ўся |
прыпыня́ліся |
| ж. |
прыпыня́лася |
| н. |
прыпыня́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпыня́йся |
прыпыня́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпыня́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпыня́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпыня́ю |
прыпыня́ем |
| 2-я ас. |
прыпыня́еш |
прыпыня́еце |
| 3-я ас. |
прыпыня́е |
прыпыня́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпыня́ў |
прыпыня́лі |
| ж. |
прыпыня́ла |
| н. |
прыпыня́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпыня́й |
прыпыня́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпыня́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыпы́рхваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыпы́рхвае |
прыпы́рхваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпы́рхваў |
прыпы́рхвалі |
| ж. |
прыпы́рхвала |
| н. |
прыпы́рхвала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпы́рхваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.