назя́бнуцца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
назя́бнуся |
назя́бнемся |
| 2-я ас. |
назя́бнешся |
назя́бнецеся |
| 3-я ас. |
назя́бнецца |
назя́бнуцца |
| Прошлы час |
| м. |
назя́бнуўся |
назя́бнуліся |
| ж. |
назя́бнулася |
| н. |
назя́бнулася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
назя́бнуўшыся |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
назява́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
назява́юся |
назява́емся |
| 2-я ас. |
назява́ешся |
назява́ецеся |
| 3-я ас. |
назява́ецца |
назява́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
назява́ўся |
назява́ліся |
| ж. |
назява́лася |
| н. |
назява́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
назява́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
наз’язджа́цца
дзеяслоў, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
наз’язджа́ецца |
наз’язджа́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
наз’язджа́ўся |
наз’язджа́ліся |
| ж. |
наз’язджа́лася |
| н. |
наз’язджа́лася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
назяле́нены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
назяле́нены |
назяле́неная |
назяле́ненае |
назяле́неныя |
| Р. |
назяле́ненага |
назяле́ненай назяле́ненае |
назяле́ненага |
назяле́неных |
| Д. |
назяле́ненаму |
назяле́ненай |
назяле́ненаму |
назяле́неным |
| В. |
назяле́нены (неадуш.) назяле́ненага (адуш.) |
назяле́неную |
назяле́ненае |
назяле́неныя (неадуш.) назяле́неных (адуш.) |
| Т. |
назяле́неным |
назяле́ненай назяле́ненаю |
назяле́неным |
назяле́ненымі |
| М. |
назяле́неным |
назяле́ненай |
назяле́неным |
назяле́неных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
назяле́нены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
назяле́нены |
назяле́неная |
назяле́ненае |
назяле́неныя |
| Р. |
назяле́ненага |
назяле́ненай назяле́ненае |
назяле́ненага |
назяле́неных |
| Д. |
назяле́ненаму |
назяле́ненай |
назяле́ненаму |
назяле́неным |
| В. |
назяле́нены (неадуш.) назяле́ненага (адуш.) |
назяле́неную |
назяле́ненае |
назяле́неныя (неадуш.) назяле́неных (адуш.) |
| Т. |
назяле́неным |
назяле́ненай назяле́ненаю |
назяле́неным |
назяле́ненымі |
| М. |
назяле́неным |
назяле́ненай |
назяле́неным |
назяле́неных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
назяле́нены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
назяле́нены |
назяле́неная |
назяле́ненае |
назяле́неныя |
| Р. |
назяле́ненага |
назяле́ненай назяле́ненае |
назяле́ненага |
назяле́неных |
| Д. |
назяле́ненаму |
назяле́ненай |
назяле́ненаму |
назяле́неным |
| В. |
назяле́нены (неадуш.) назяле́ненага (адуш.) |
назяле́неную |
назяле́ненае |
назяле́неныя (неадуш.) назяле́неных (адуш.) |
| Т. |
назяле́неным |
назяле́ненай назяле́ненаю |
назяле́неным |
назяле́ненымі |
| М. |
назяле́неным |
назяле́ненай |
назяле́неным |
назяле́неных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
назяля́ць
‘надакучваць каму-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
назяля́ю |
назяля́ем |
| 2-я ас. |
назяля́еш |
назяля́еце |
| 3-я ас. |
назяля́е |
назяля́юць |
| Прошлы час |
| м. |
назяля́ў |
назяля́лі |
| ж. |
назяля́ла |
| н. |
назяля́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
назяля́й |
назяля́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
назяля́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
наі́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
наі́б |
наі́бы |
| Р. |
наі́ба |
наі́баў |
| Д. |
наі́бу |
наі́бам |
| В. |
наі́ба |
наі́баў |
| Т. |
наі́бам |
наі́бамі |
| М. |
наі́бе |
наі́бах |
Крыніцы:
piskunou2012.
наі́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
наі́ў |
| Р. |
наі́ву |
| Д. |
наі́ву |
| В. |
наі́ў |
| Т. |
наі́вам |
| М. |
наі́ве |
Крыніцы:
piskunou2012.