сла́ламны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сла́ламны |
сла́ламная |
сла́ламнае |
сла́ламныя |
Р. |
сла́ламнага |
сла́ламнай сла́ламнае |
сла́ламнага |
сла́ламных |
Д. |
сла́ламнаму |
сла́ламнай |
сла́ламнаму |
сла́ламным |
В. |
сла́ламны (неадуш.) сла́ламнага (адуш.) |
сла́ламную |
сла́ламнае |
сла́ламныя (неадуш.) сла́ламных (адуш.) |
Т. |
сла́ламным |
сла́ламнай сла́ламнаю |
сла́ламным |
сла́ламнымі |
М. |
сла́ламным |
сла́ламнай |
сла́ламным |
сла́ламных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сла́лам-гіга́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сла́лам-гіга́нт |
Р. |
сла́лам-гіга́нта |
Д. |
сла́лам-гіга́нту |
В. |
сла́лам-гіга́нт |
Т. |
сла́лам-гіга́нтам |
М. |
сла́лам-гіга́нце |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
Слане́ва
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Слане́ва |
Р. |
Слане́ва |
Д. |
Слане́ву |
В. |
Слане́ва |
Т. |
Слане́вам |
М. |
Слане́ве |
Слане́ўшчына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Слане́ўшчына |
Р. |
Слане́ўшчыны |
Д. |
Слане́ўшчыне |
В. |
Слане́ўшчыну |
Т. |
Слане́ўшчынай Слане́ўшчынаю |
М. |
Слане́ўшчыне |
сла́нец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сла́нец |
сла́нцы |
Р. |
сла́нцу |
сла́нцаў |
Д. |
сла́нцу |
сла́нцам |
В. |
сла́нец |
сла́нцы |
Т. |
сла́нцам |
сла́нцамі |
М. |
сла́нцы |
сла́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слане́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
слане́чнік |
слане́чнікі |
Р. |
слане́чніку |
слане́чнікаў |
Д. |
слане́чніку |
слане́чнікам |
В. |
слане́чнік |
слане́чнікі |
Т. |
слане́чнікам |
слане́чнікамі |
М. |
слане́чніку |
слане́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
слане́чнікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
слане́чнікавы |
слане́чнікавая |
слане́чнікавае |
слане́чнікавыя |
Р. |
слане́чнікавага |
слане́чнікавай слане́чнікавае |
слане́чнікавага |
слане́чнікавых |
Д. |
слане́чнікаваму |
слане́чнікавай |
слане́чнікаваму |
слане́чнікавым |
В. |
слане́чнікавы (неадуш.) слане́чнікавага (адуш.) |
слане́чнікавую |
слане́чнікавае |
слане́чнікавыя (неадуш.) слане́чнікавых (адуш.) |
Т. |
слане́чнікавым |
слане́чнікавай слане́чнікаваю |
слане́чнікавым |
слане́чнікавымі |
М. |
слане́чнікавым |
слане́чнікавай |
слане́чнікавым |
слане́чнікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сла́нік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сла́нік |
Р. |
сла́ніку |
Д. |
сла́ніку |
В. |
сла́нік |
Т. |
сла́нікам |
М. |
сла́ніку |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сла́нікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сла́нікавы |
сла́нікавая |
сла́нікавае |
сла́нікавыя |
Р. |
сла́нікавага |
сла́нікавай сла́нікавае |
сла́нікавага |
сла́нікавых |
Д. |
сла́нікаваму |
сла́нікавай |
сла́нікаваму |
сла́нікавым |
В. |
сла́нікавы (неадуш.) сла́нікавага (адуш.) |
сла́нікавую |
сла́нікавае |
сла́нікавыя (неадуш.) сла́нікавых (адуш.) |
Т. |
сла́нікавым |
сла́нікавай сла́нікаваю |
сла́нікавым |
сла́нікавымі |
М. |
сла́нікавым |
сла́нікавай |
сла́нікавым |
сла́нікавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Слані́мцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Слані́мцы |
Р. |
Слані́мцаў |
Д. |
Слані́мцам |
В. |
Слані́мцы |
Т. |
Слані́мцамі |
М. |
Слані́мцах |