Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

белетрысты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
белетрысты́чна - -

белетрысты́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. белетрысты́чнасць
Р. белетрысты́чнасці
Д. белетрысты́чнасці
В. белетрысты́чнасць
Т. белетрысты́чнасцю
М. белетрысты́чнасці

Крыніцы: piskunou2012.

белетрысты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белетрысты́чны белетрысты́чная белетрысты́чнае белетрысты́чныя
Р. белетрысты́чнага белетрысты́чнай
белетрысты́чнае
белетрысты́чнага белетрысты́чных
Д. белетрысты́чнаму белетрысты́чнай белетрысты́чнаму белетрысты́чным
В. белетрысты́чны (неадуш.)
белетрысты́чнага (адуш.)
белетрысты́чную белетрысты́чнае белетрысты́чныя (неадуш.)
белетрысты́чных (адуш.)
Т. белетрысты́чным белетрысты́чнай
белетрысты́чнаю
белетрысты́чным белетрысты́чнымі
М. белетрысты́чным белетрысты́чнай белетрысты́чным белетрысты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бе́леўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Бе́леўцы
Р. Бе́леўцаў
Д. Бе́леўцам
В. Бе́леўцы
Т. Бе́леўцамі
М. Бе́леўцах

бе́лі

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. бе́лі
Р. бе́ляў
Д. бе́лям
В. бе́лі
Т. бе́лямі
М. бе́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

бе́ліва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. бе́ліва
Р. бе́ліва
Д. бе́ліву
В. бе́ліва
Т. бе́лівам
М. бе́ліве

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Белі́з

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Белі́з
Р. Белі́за
Д. Белі́зу
В. Белі́з
Т. Белі́зам
М. Белі́зе

белізна́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. белізна́
Р. белізны́
Д. белізне́
В. белізну́
Т. белізно́й
белізно́ю
М. белізне́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

белі́зскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. белі́зскі белі́зская белі́зскае белі́зскія
Р. белі́зскага белі́зскай
белі́зскае
белі́зскага белі́зскіх
Д. белі́зскаму белі́зскай белі́зскаму белі́зскім
В. белі́зскі (неадуш.)
белі́зскага (адуш.)
белі́зскую белі́зскае белі́зскія (неадуш.)
белі́зскіх (адуш.)
Т. белі́зскім белі́зскай
белі́зскаю
белі́зскім белі́зскімі
М. белі́зскім белі́зскай белі́зскім белі́зскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Бе́лікава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бе́лікава
Р. Бе́лікава
Д. Бе́лікаву
В. Бе́лікава
Т. Бе́лікавам
М. Бе́лікаве