ірлава́ць
‘крычаць па-арлінаму’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
ірлу́ю |
ірлу́ем |
| 2-я ас. |
ірлу́еш |
ірлу́еце |
| 3-я ас. |
ірлу́е |
ірлу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
ірлава́ў |
ірлава́лі |
| ж. |
ірлава́ла |
| н. |
ірлава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
ірлу́й |
ірлу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
ірлу́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
ірла́ндзец
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ірла́ндзец |
ірла́ндцы |
| Р. |
ірла́ндца |
ірла́ндцаў |
| Д. |
ірла́ндцу |
ірла́ндцам |
| В. |
ірла́ндца |
ірла́ндцаў |
| Т. |
ірла́ндцам |
ірла́ндцамі |
| М. |
ірла́ндцу |
ірла́ндцах |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ірла́ндка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ірла́ндка |
ірла́ндкі |
| Р. |
ірла́ндкі |
ірла́ндак |
| Д. |
ірла́ндцы |
ірла́ндкам |
| В. |
ірла́ндку |
ірла́ндак |
| Т. |
ірла́ндкай ірла́ндкаю |
ірла́ндкамі |
| М. |
ірла́ндцы |
ірла́ндках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ірла́ндскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ірла́ндскі |
ірла́ндская |
ірла́ндскае |
ірла́ндскія |
| Р. |
ірла́ндскага |
ірла́ндскай ірла́ндскае |
ірла́ндскага |
ірла́ндскіх |
| Д. |
ірла́ндскаму |
ірла́ндскай |
ірла́ндскаму |
ірла́ндскім |
| В. |
ірла́ндскі (неадуш.) ірла́ндскага (адуш.) |
ірла́ндскую |
ірла́ндскае |
ірла́ндскія (неадуш.) ірла́ндскіх (адуш.) |
| Т. |
ірла́ндскім |
ірла́ндскай ірла́ндскаю |
ірла́ндскім |
ірла́ндскімі |
| М. |
ірла́ндскім |
ірла́ндскай |
ірла́ндскім |
ірла́ндскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ірла́ндыя
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Ірла́ндыя |
| Р. |
Ірла́ндыі |
| Д. |
Ірла́ндыі |
| В. |
Ірла́ндыю |
| Т. |
Ірла́ндыяй Ірла́ндыяю |
| М. |
Ірла́ндыі |
і́рмас
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
і́рмас |
| Р. |
і́рмаса |
| Д. |
і́рмасу |
| В. |
і́рмас |
| Т. |
і́рмасам |
| М. |
і́рмасе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
іро́нік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іро́нік |
іро́нікі |
| Р. |
іро́ніка |
іро́нікаў |
| Д. |
іро́ніку |
іро́нікам |
| В. |
іро́ніка |
іро́нікаў |
| Т. |
іро́нікам |
іро́нікамі |
| М. |
іро́ніку |
іро́ніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
іро́нія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
іро́нія |
іро́ніі |
| Р. |
іро́ніі |
іро́ній |
| Д. |
іро́ніі |
іро́ніям |
| В. |
іро́нію |
іро́ніі |
| Т. |
іро́ніяй іро́ніяю |
іро́ніямі |
| М. |
іро́ніі |
іро́ніях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.