гвазда́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гвазда́нне |
| Р. |
гвазда́ння |
| Д. |
гвазда́нню |
| В. |
гвазда́нне |
| Т. |
гвазда́ннем |
| М. |
гвазда́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
гваздану́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гваздану́ся |
гвазданё́мся |
| 2-я ас. |
гваздане́шся |
гвазданяце́ся |
| 3-я ас. |
гваздане́цца |
гваздану́цца |
| Прошлы час |
| м. |
гваздану́ўся |
гваздану́ліся |
| ж. |
гваздану́лася |
| н. |
гваздану́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гваздані́ся |
гваздані́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
гваздану́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
гваздану́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гваздану́ |
гвазданё́м |
| 2-я ас. |
гваздане́ш |
гвазданяце́ |
| 3-я ас. |
гваздане́ |
гваздану́ць |
| Прошлы час |
| м. |
гваздану́ў |
гваздану́лі |
| ж. |
гваздану́ла |
| н. |
гваздану́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гваздані́ |
гваздані́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
гваздану́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гва́здаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гва́здаю |
гва́здаем |
| 2-я ас. |
гва́здаеш |
гва́здаеце |
| 3-я ас. |
гва́здае |
гва́здаюць |
| Прошлы час |
| м. |
гва́здаў |
гва́здалі |
| ж. |
гва́здала |
| н. |
гва́здала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гва́здай |
гва́здайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гва́здаючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
tsbm1984.
гвазда́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
гвазда́ю |
гвазда́ем |
| 2-я ас. |
гвазда́еш |
гвазда́еце |
| 3-я ас. |
гвазда́е |
гвазда́юць |
| Прошлы час |
| м. |
гвазда́ў |
гвазда́лі |
| ж. |
гвазда́ла |
| н. |
гвазда́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
гвазда́й |
гвазда́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
гвазда́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
гваздзі́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
гваздзі́к |
гваздзікі́ |
| Р. |
гваздзіка́ |
гваздзіко́ў |
| Д. |
гваздзіку́ |
гваздзіка́м |
| В. |
гваздзі́к |
гваздзікі́ |
| Т. |
гваздзіко́м |
гваздзіка́мі |
| М. |
гваздзіку́ |
гваздзіка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гваздзі́ка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
гваздзі́ка |
| Р. |
гваздзі́кі |
| Д. |
гваздзі́цы |
| В. |
гваздзі́ку |
| Т. |
гваздзі́кай гваздзі́каю |
| М. |
гваздзі́цы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
гваздзіко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
гваздзіко́вы |
гваздзіко́вая |
гваздзіко́вае |
гваздзіко́выя |
| Р. |
гваздзіко́вага |
гваздзіко́вай гваздзіко́вае |
гваздзіко́вага |
гваздзіко́вых |
| Д. |
гваздзіко́ваму |
гваздзіко́вай |
гваздзіко́ваму |
гваздзіко́вым |
| В. |
гваздзіко́вы (неадуш.) гваздзіко́вага (адуш.) |
гваздзіко́вую |
гваздзіко́вае |
гваздзіко́выя (неадуш.) гваздзіко́вых (адуш.) |
| Т. |
гваздзіко́вым |
гваздзіко́вай гваздзіко́ваю |
гваздзіко́вым |
гваздзіко́вымі |
| М. |
гваздзіко́вым |
гваздзіко́вай |
гваздзіко́вым |
гваздзіко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.