марда́сіць
‘біць каго-небудзь па твары’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
марда́шу |
марда́сім |
| 2-я ас. |
марда́сіш |
марда́сіце |
| 3-я ас. |
марда́сіць |
марда́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
марда́сіў |
марда́сілі |
| ж. |
марда́сіла |
| н. |
марда́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
марда́сь |
марда́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
марда́сячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
марда́сты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марда́сты |
марда́стая |
марда́стае |
марда́стыя |
| Р. |
марда́стага |
марда́стай марда́стае |
марда́стага |
марда́стых |
| Д. |
марда́стаму |
марда́стай |
марда́стаму |
марда́стым |
| В. |
марда́сты (неадуш.) марда́стага (адуш.) |
марда́стую |
марда́стае |
марда́стыя (неадуш.) марда́стых (адуш.) |
| Т. |
марда́стым |
марда́стай марда́стаю |
марда́стым |
марда́стымі |
| М. |
марда́стым |
марда́стай |
марда́стым |
марда́стых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
марда́сы
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
марда́сы |
| Р. |
марда́саў |
| Д. |
марда́сам |
| В. |
марда́сы |
| Т. |
марда́самі |
| М. |
марда́сах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
Мардасы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мардасы́ |
| Р. |
Мардасо́ў |
| Д. |
Мардаса́м |
| В. |
Мардасы́ |
| Т. |
Мардаса́мі |
| М. |
Мардаса́х |
марда́ты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марда́ты |
марда́тая |
марда́тае |
марда́тыя |
| Р. |
марда́тага |
марда́тай марда́тае |
марда́тага |
марда́тых |
| Д. |
марда́таму |
марда́тай |
марда́таму |
марда́тым |
| В. |
марда́ты (неадуш.) марда́тага (адуш.) |
марда́тую |
марда́тае |
марда́тыя (неадуш.) марда́тых (адуш.) |
| Т. |
марда́тым |
марда́тай марда́таю |
марда́тым |
марда́тымі |
| М. |
марда́тым |
марда́тай |
марда́тым |
марда́тых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Мардахі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мардахі́ |
| Р. |
Мардахо́ў |
| Д. |
Мардаха́м |
| В. |
Мардахі́ |
| Т. |
Мардаха́мі |
| М. |
Мардаха́х |
мардахлы́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мардахлы́ст |
мардахлы́сты |
| Р. |
мардахлы́ста |
мардахлы́стаў |
| Д. |
мардахлы́сту |
мардахлы́стам |
| В. |
мардахлы́ста |
мардахлы́стаў |
| Т. |
мардахлы́стам |
мардахлы́стамі |
| М. |
мардахлы́сце |
мардахлы́стах |
Крыніцы:
piskunou2012.
мардва́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мардва́ |
| Р. |
мардвы́ |
| Д. |
мардве́ |
| В. |
мардву́ |
| Т. |
мардво́й мардво́ю |
| М. |
мардве́ |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.