прыпё́рты
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпё́рты |
прыпё́ртая |
прыпё́ртае |
прыпё́ртыя |
| Р. |
прыпё́ртага |
прыпё́ртай прыпё́ртае |
прыпё́ртага |
прыпё́ртых |
| Д. |
прыпё́ртаму |
прыпё́ртай |
прыпё́ртаму |
прыпё́ртым |
| В. |
прыпё́рты (неадуш.) прыпё́ртага (адуш.) |
прыпё́ртую |
прыпё́ртае |
прыпё́ртыя (неадуш.) прыпё́ртых (адуш.) |
| Т. |
прыпё́ртым |
прыпё́ртай прыпё́ртаю |
прыпё́ртым |
прыпё́ртымі |
| М. |
прыпё́ртым |
прыпё́ртай |
прыпё́ртым |
прыпё́ртых |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпё́рты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпё́рты |
прыпё́ртая |
прыпё́ртае |
прыпё́ртыя |
| Р. |
прыпё́ртага |
прыпё́ртай прыпё́ртае |
прыпё́ртага |
прыпё́ртых |
| Д. |
прыпё́ртаму |
прыпё́ртай |
прыпё́ртаму |
прыпё́ртым |
| В. |
прыпё́рты (неадуш.) прыпё́ртага (адуш.) |
прыпё́ртую |
прыпё́ртае |
прыпё́ртыя (неадуш.) прыпё́ртых (адуш.) |
| Т. |
прыпё́ртым |
прыпё́ртай прыпё́ртаю |
прыпё́ртым |
прыпё́ртымі |
| М. |
прыпё́ртым |
прыпё́ртай |
прыпё́ртым |
прыпё́ртых |
Кароткая форма: прыпё́рта.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Прыпё́чына
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Прыпё́чына |
| Р. |
Прыпё́чына |
| Д. |
Прыпё́чыну |
| В. |
Прыпё́чына |
| Т. |
Прыпё́чынам |
| М. |
Прыпё́чыне |
прыпілава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпілава́ны |
прыпілава́ная |
прыпілава́нае |
прыпілава́ныя |
| Р. |
прыпілава́нага |
прыпілава́най прыпілава́нае |
прыпілава́нага |
прыпілава́ных |
| Д. |
прыпілава́наму |
прыпілава́най |
прыпілава́наму |
прыпілава́ным |
| В. |
прыпілава́ны (неадуш.) прыпілава́нага (адуш.) |
прыпілава́ную |
прыпілава́нае |
прыпілава́ныя (неадуш.) прыпілава́ных (адуш.) |
| Т. |
прыпілава́ным |
прыпілава́най прыпілава́наю |
прыпілава́ным |
прыпілава́нымі |
| М. |
прыпілава́ным |
прыпілава́най |
прыпілава́ным |
прыпілава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпілава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прыпілава́ны |
прыпілава́ная |
прыпілава́нае |
прыпілава́ныя |
| Р. |
прыпілава́нага |
прыпілава́най прыпілава́нае |
прыпілава́нага |
прыпілава́ных |
| Д. |
прыпілава́наму |
прыпілава́най |
прыпілава́наму |
прыпілава́ным |
| В. |
прыпілава́ны (неадуш.) прыпілава́нага (адуш.) |
прыпілава́ную |
прыпілава́нае |
прыпілава́ныя (неадуш.) прыпілава́ных (адуш.) |
| Т. |
прыпілава́ным |
прыпілава́най прыпілава́наю |
прыпілава́ным |
прыпілава́нымі |
| М. |
прыпілава́ным |
прыпілава́най |
прыпілава́ным |
прыпілава́ных |
Кароткая форма: прыпілава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпілава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпілу́ю |
прыпілу́ем |
| 2-я ас. |
прыпілу́еш |
прыпілу́еце |
| 3-я ас. |
прыпілу́е |
прыпілу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпілава́ў |
прыпілава́лі |
| ж. |
прыпілава́ла |
| н. |
прыпілава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпілу́й |
прыпілу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыпілава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпіло́ўванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпіло́ўванне |
| Р. |
прыпіло́ўвання |
| Д. |
прыпіло́ўванню |
| В. |
прыпіло́ўванне |
| Т. |
прыпіло́ўваннем |
| М. |
прыпіло́ўванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпіло́ўвацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыпіло́ўваецца |
прыпіло́ўваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыпіло́ўваўся |
прыпіло́ўваліся |
| ж. |
прыпіло́ўвалася |
| н. |
прыпіло́ўвалася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прыпіло́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыпіло́ўваю |
прыпіло́ўваем |
| 2-я ас. |
прыпіло́ўваеш |
прыпіло́ўваеце |
| 3-я ас. |
прыпіло́ўвае |
прыпіло́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыпіло́ўваў |
прыпіло́ўвалі |
| ж. |
прыпіло́ўвала |
| н. |
прыпіло́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыпіло́ўвай |
прыпіло́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыпіло́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыпіло́ўка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыпіло́ўка |
| Р. |
прыпіло́ўкі |
| Д. |
прыпіло́ўцы |
| В. |
прыпіло́ўку |
| Т. |
прыпіло́ўкай прыпіло́ўкаю |
| М. |
прыпіло́ўцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.