маргары́ткавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маргары́ткавы |
маргары́ткавая |
маргары́ткавае |
маргары́ткавыя |
| Р. |
маргары́ткавага |
маргары́ткавай маргары́ткавае |
маргары́ткавага |
маргары́ткавых |
| Д. |
маргары́ткаваму |
маргары́ткавай |
маргары́ткаваму |
маргары́ткавым |
| В. |
маргары́ткавы (неадуш.) маргары́ткавага (адуш.) |
маргары́ткавую |
маргары́ткавае |
маргары́ткавыя (неадуш.) маргары́ткавых (адуш.) |
| Т. |
маргары́ткавым |
маргары́ткавай маргары́ткаваю |
маргары́ткавым |
маргары́ткавымі |
| М. |
маргары́ткавым |
маргары́ткавай |
маргары́ткавым |
маргары́ткавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
марга́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
марга́ю |
марга́ем |
| 2-я ас. |
марга́еш |
марга́еце |
| 3-я ас. |
марга́е |
марга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
марга́ў |
марга́лі |
| ж. |
марга́ла |
| н. |
марга́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
марга́й |
марга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
марга́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Марге́лі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Марге́лі |
| Р. |
Марге́ль Марге́ляў |
| Д. |
Марге́лям |
| В. |
Марге́лі |
| Т. |
Марге́лямі |
| М. |
Марге́лях |
марге́лка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марге́лка |
марге́лкі |
| Р. |
марге́лкі |
марге́лак |
| Д. |
марге́лцы |
марге́лкам |
| В. |
марге́лку |
марге́лкі |
| Т. |
марге́лкай марге́лкаю |
марге́лкамі |
| М. |
марге́лцы |
марге́лках |
Крыніцы:
piskunou2012.
Марге́лькі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Марге́лькі |
| Р. |
Марге́лек Марге́лькаў |
| Д. |
Марге́лькам |
| В. |
Марге́лькі |
| Т. |
Марге́лькамі |
| М. |
Марге́льках |
Ма́ргі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Ма́ргі |
| Р. |
Ма́ргаў |
| Д. |
Ма́ргам |
| В. |
Ма́ргі |
| Т. |
Ма́ргамі |
| М. |
Ма́ргах |
Маргі́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Маргі́ |
| Р. |
Марго́ў |
| Д. |
Марга́м |
| В. |
Маргі́ |
| Т. |
Марга́мі |
| М. |
Марга́х |
маргіна́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маргіна́л |
маргіна́лы |
| Р. |
маргіна́ла |
маргіна́лаў |
| Д. |
маргіна́лу |
маргіна́лам |
| В. |
маргіна́ла |
маргіна́лаў |
| Т. |
маргіна́лам |
маргіна́ламі |
| М. |
маргіна́ле |
маргіна́лах |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.