Маргаві́ца
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Маргаві́ца |
| Р. |
Маргаві́цы |
| Д. |
Маргаві́цы |
| В. |
Маргаві́цу |
| Т. |
Маргаві́цай Маргаві́цаю |
| М. |
Маргаві́цы |
марга́лік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
марга́лік |
марга́лікі |
| Р. |
марга́ліка |
марга́лікаў |
| Д. |
марга́ліку |
марга́лікам |
| В. |
марга́лік |
марга́лікі |
| Т. |
марга́лікам |
марга́лікамі |
| М. |
марга́ліку |
марга́ліках |
Крыніцы:
krapivabr2012.
марганаты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
марганаты́чны |
марганаты́чная |
марганаты́чнае |
марганаты́чныя |
| Р. |
марганаты́чнага |
марганаты́чнай марганаты́чнае |
марганаты́чнага |
марганаты́чных |
| Д. |
марганаты́чнаму |
марганаты́чнай |
марганаты́чнаму |
марганаты́чным |
| В. |
марганаты́чны (неадуш.) марганаты́чнага (адуш.) |
марганаты́чную |
марганаты́чнае |
марганаты́чныя (неадуш.) марганаты́чных (адуш.) |
| Т. |
марганаты́чным |
марганаты́чнай марганаты́чнаю |
марганаты́чным |
марганаты́чнымі |
| М. |
марганаты́чным |
марганаты́чнай |
марганаты́чным |
марганаты́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
ма́рганец
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
ма́рганец |
| Р. |
ма́рганцу |
| Д. |
ма́рганцу |
| В. |
ма́рганец |
| Т. |
ма́рганцам |
| М. |
ма́рганцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
маргані́да
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маргані́да |
маргані́ды |
| Р. |
маргані́ды |
маргані́д |
| Д. |
маргані́дзе |
маргані́дам |
| В. |
маргані́ду |
маргані́ды |
| Т. |
маргані́дай маргані́даю |
маргані́дамі |
| М. |
маргані́дзе |
маргані́дах |
Крыніцы:
piskunou2012.
маргані́зм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
маргані́зм |
| Р. |
маргані́зму |
| Д. |
маргані́зму |
| В. |
маргані́зм |
| Т. |
маргані́змам |
| М. |
маргані́зме |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
маргані́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
маргані́ст |
маргані́сты |
| Р. |
маргані́ста |
маргані́стаў |
| Д. |
маргані́сту |
маргані́стам |
| В. |
маргані́ста |
маргані́стаў |
| Т. |
маргані́стам |
маргані́стамі |
| М. |
маргані́сце |
маргані́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
маргані́сцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
маргані́сцкі |
маргані́сцкая |
маргані́сцкае |
маргані́сцкія |
| Р. |
маргані́сцкага |
маргані́сцкай маргані́сцкае |
маргані́сцкага |
маргані́сцкіх |
| Д. |
маргані́сцкаму |
маргані́сцкай |
маргані́сцкаму |
маргані́сцкім |
| В. |
маргані́сцкі (неадуш.) маргані́сцкага (адуш.) |
маргані́сцкую |
маргані́сцкае |
маргані́сцкія (неадуш.) маргані́сцкіх (адуш.) |
| Т. |
маргані́сцкім |
маргані́сцкай маргані́сцкаю |
маргані́сцкім |
маргані́сцкімі |
| М. |
маргані́сцкім |
маргані́сцкай |
маргані́сцкім |
маргані́сцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.