Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
агеёжіоухыьэюя
бвгдіклмнпрстфхцшэ

лю́сінскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. лю́сінскі лю́сінская лю́сінскае лю́сінскія
Р. лю́сінскага лю́сінскай
лю́сінскае		 лю́сінскага лю́сінскіх
Д. лю́сінскаму лю́сінскай лю́сінскаму лю́сінскім
В. лю́сінскі (неадуш.)
лю́сінскага (адуш.)		 лю́сінскую лю́сінскае лю́сінскія (неадуш.)
лю́сінскіх (адуш.)
Т. лю́сінскім лю́сінскай
лю́сінскаю		 лю́сінскім лю́сінскімі
М. лю́сінскім лю́сінскай лю́сінскім лю́сінскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Люсі́я

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Люсі́я Люсі́і
Р. Люсі́і Люсі́й
Д. Люсі́і Люсі́ям
В. Люсі́ю Люсі́й
Т. Люсі́яй
Люсі́яю		 Люсі́ямі
М. Люсі́і Люсі́ях

лю́стр

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лю́стр
Р. лю́стру
Д. лю́стру
В. лю́стр
Т. лю́страм
М. лю́стры

Крыніцы: piskunou2012.

лю́стра

‘падвясны асвятляльны прыбор’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лю́стра лю́стры
Р. лю́стры лю́страў
Д. лю́стры лю́страм
В. лю́стру лю́стры
Т. лю́страй
лю́страю		 лю́страмі
М. лю́стры лю́страх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

лю́стра

‘адшліфаваная паверхня шкла, металу; паверхня чаго-н.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лю́стра лю́стры
Р. лю́стра лю́страў
Д. лю́стру лю́страм
В. лю́стра лю́стры
Т. лю́страм лю́страмі
М. лю́стры лю́страх

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

люстрава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. люстрава́ны люстрава́ная люстрава́нае люстрава́ныя
Р. люстрава́нага люстрава́най
люстрава́нае		 люстрава́нага люстрава́ных
Д. люстрава́наму люстрава́най люстрава́наму люстрава́ным
В. люстрава́ны (неадуш.)
люстрава́нага (адуш.)		 люстрава́ную люстрава́нае люстрава́ныя (неадуш.)
люстрава́ных (адуш.)
Т. люстрава́ным люстрава́най
люстрава́наю		 люстрава́ным люстрава́нымі
М. люстрава́ным люстрава́най люстрава́ным люстрава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

люстрава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. люстрава́ны люстрава́ная люстрава́нае люстрава́ныя
Р. люстрава́нага люстрава́най
люстрава́нае		 люстрава́нага люстрава́ных
Д. люстрава́наму люстрава́най люстрава́наму люстрава́ным
В. люстрава́ны (неадуш.)
люстрава́нага (адуш.)		 люстрава́ную люстрава́нае люстрава́ныя (неадуш.)
люстрава́ных (адуш.)
Т. люстрава́ным люстрава́най
люстрава́наю		 люстрава́ным люстрава́нымі
М. люстрава́ным люстрава́най люстрава́ным люстрава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

люстрава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. люстрава́ны люстрава́ная люстрава́нае люстрава́ныя
Р. люстрава́нага люстрава́най
люстрава́нае		 люстрава́нага люстрава́ных
Д. люстрава́наму люстрава́най люстрава́наму люстрава́ным
В. люстрава́ны (неадуш.)
люстрава́нага (адуш.)		 люстрава́ную люстрава́нае люстрава́ныя (неадуш.)
люстрава́ных (адуш.)
Т. люстрава́ным люстрава́най
люстрава́наю		 люстрава́ным люстрава́нымі
М. люстрава́ным люстрава́най люстрава́ным люстрава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

люстрава́цца

дзеяслоў, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. люстру́ецца люстру́юцца
Прошлы час
м. люстрава́ўся люстрава́ліся
ж. люстрава́лася
н. люстрава́лася

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

люстрава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. люстру́ю люстру́ем
2-я ас. люстру́еш люстру́еце
3-я ас. люстру́е люстру́юць
Прошлы час
м. люстрава́ў люстрава́лі
ж. люстрава́ла
н. люстрава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час люстру́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.