Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а г д е ё ж з і л о р у ы э ю я ’

а б в г д е ё ж з і й к л м н п р с т у ў х ц ч ш ю я

Баяко́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Баяко́ўшчына
Р.	Баяко́ўшчыны
Д.	Баяко́ўшчыне
В.	Баяко́ўшчыну
Т.	Баяко́ўшчынай Баяко́ўшчынаю
М.	Баяко́ўшчыне

бая́н

‘паэт пясняр’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	бая́н	бая́ны
Р.	бая́на	бая́наў
Д.	бая́ну	бая́нам
В.	бая́на	бая́наў
Т.	бая́нам	бая́намі
М.	бая́не	бая́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

бая́н

‘гармонік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	бая́н	бая́ны
Р.	бая́на	бая́наў
Д.	бая́ну	бая́нам
В.	бая́н	бая́ны
Т.	бая́нам	бая́намі
М.	бая́не	бая́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Бая́нава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Бая́нава
Р.	Бая́нава
Д.	Бая́наву
В.	Бая́нава
Т.	Бая́навам
М.	Бая́наве

Бая́наў

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Бая́наў
Р.	Бая́нава
Д.	Бая́наву
В.	Бая́наў
Т.	Бая́навам
М.	Бая́наве

баяне́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	баяне́т
Р.	баяне́та
Д.	баяне́ту
В.	баяне́т
Т.	баяне́там
М.	баяне́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

баяні́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	баяні́ст	баяні́сты
Р.	баяні́ста	баяні́стаў
Д.	баяні́сту	баяні́стам
В.	баяні́ста	баяні́стаў
Т.	баяні́стам	баяні́стамі
М.	баяні́сце	баяні́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

баяні́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	баяні́стка	баяні́сткі
Р.	баяні́сткі	баяні́стак
Д.	баяні́стцы	баяні́сткам
В.	баяні́стку	баяні́стак
Т.	баяні́сткай баяні́сткаю	баяні́сткамі
М.	баяні́стцы	баяні́стках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

баяні́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	баяні́сцкі	баяні́сцкая	баяні́сцкае	баяні́сцкія
Р.	баяні́сцкага	баяні́сцкай баяні́сцкае	баяні́сцкага	баяні́сцкіх
Д.	баяні́сцкаму	баяні́сцкай	баяні́сцкаму	баяні́сцкім
В.	баяні́сцкі баяні́сцкага	баяні́сцкую	баяні́сцкае	баяні́сцкія баяні́сцкіх
Т.	баяні́сцкім	баяні́сцкай баяні́сцкаю	баяні́сцкім	баяні́сцкімі
М.	баяні́сцкім	баяні́сцкай	баяні́сцкім	баяні́сцкіх

Крыніцы: tsblm1996.

Бая́нічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Бая́нічы
Р.	Бая́ніч Бая́нічаў
Д.	Бая́нічам
В.	Бая́нічы
Т.	Бая́нічамі
М.	Бая́нічах