язы́члівы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
язы́члівы |
язы́члівая |
язы́члівае |
язы́члівыя |
| Р. |
язы́члівага |
язы́члівай язы́члівае |
язы́члівага |
язы́члівых |
| Д. |
язы́чліваму |
язы́члівай |
язы́чліваму |
язы́члівым |
| В. |
язы́члівага (адуш.) |
язы́члівую |
язы́члівае |
язы́члівых (адуш.) |
| Т. |
язы́члівым |
язы́члівай язы́чліваю |
язы́члівым |
язы́члівымі |
| М. |
язы́члівым |
язы́члівай |
язы́члівым |
язы́члівых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
tsbm1984.
язы́чнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
язы́чнік |
язы́чнікі |
| Р. |
язы́чніка |
язы́чнікаў |
| Д. |
язы́чніку |
язы́чнікам |
| В. |
язы́чніка |
язы́чнікаў |
| Т. |
язы́чнікам |
язы́чнікамі |
| М. |
язы́чніку |
язы́чніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
язы́чніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
язы́чніца |
язы́чніцы |
| Р. |
язы́чніцы |
язы́чніц |
| Д. |
язы́чніцы |
язы́чніцам |
| В. |
язы́чніцу |
язы́чніц |
| Т. |
язы́чніцай язы́чніцаю |
язы́чніцамі |
| М. |
язы́чніцы |
язы́чніцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
язы́чніцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
язы́чніцкі |
язы́чніцкая |
язы́чніцкае |
язы́чніцкія |
| Р. |
язы́чніцкага |
язы́чніцкай язы́чніцкае |
язы́чніцкага |
язы́чніцкіх |
| Д. |
язы́чніцкаму |
язы́чніцкай |
язы́чніцкаму |
язы́чніцкім |
| В. |
язы́чніцкі (неадуш.) язы́чніцкага (адуш.) |
язы́чніцкую |
язы́чніцкае |
язы́чніцкія (неадуш.) язы́чніцкіх (адуш.) |
| Т. |
язы́чніцкім |
язы́чніцкай язы́чніцкаю |
язы́чніцкім |
язы́чніцкімі |
| М. |
язы́чніцкім |
язы́чніцкай |
язы́чніцкім |
язы́чніцкіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
язы́чніцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
язы́чніцтва |
| Р. |
язы́чніцтва |
| Д. |
язы́чніцтву |
| В. |
язы́чніцтва |
| Т. |
язы́чніцтвам |
| М. |
язы́чніцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
язы́чнічаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
язы́чнічаю |
язы́чнічаем |
| 2-я ас. |
язы́чнічаеш |
язы́чнічаеце |
| 3-я ас. |
язы́чнічае |
язы́чнічаюць |
| Прошлы час |
| м. |
язы́чнічаў |
язы́чнічалі |
| ж. |
язы́чнічала |
| н. |
язы́чнічала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
язы́чнічай |
язы́чнічайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
язы́чнічаючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
язы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
язы́чны |
язы́чная |
язы́чнае |
язы́чныя |
| Р. |
язы́чнага |
язы́чнай язы́чнае |
язы́чнага |
язы́чных |
| Д. |
язы́чнаму |
язы́чнай |
язы́чнаму |
язы́чным |
| В. |
язы́чны (неадуш.) язы́чнага (адуш.) |
язы́чную |
язы́чнае |
язы́чныя (неадуш.) язы́чных (адуш.) |
| Т. |
язы́чным |
язы́чнай язы́чнаю |
язы́чным |
язы́чнымі |
| М. |
язы́чным |
язы́чнай |
язы́чным |
язы́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
язычо́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
язычо́к |
язычкі́ |
| Р. |
язычка́ |
язычко́ў |
| Д. |
язычку́ |
язычка́м |
| В. |
язычо́к |
язычкі́ |
| Т. |
язычко́м |
язычка́мі |
| М. |
язычку́ |
язычка́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
я́зь
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
я́зь |
язі́ |
| Р. |
язя́ |
язёў |
| Д. |
язю́ |
язя́м |
| В. |
язя́ |
язёў |
| Т. |
язём |
язя́мі |
| М. |
язі́ |
язя́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.