жалкава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
жалкава́нне |
Р. |
жалкава́ння |
Д. |
жалкава́нню |
В. |
жалкава́нне |
Т. |
жалкава́ннем |
М. |
жалкава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
жалкава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
жалку́юся |
жалку́емся |
2-я ас. |
жалку́ешся |
жалку́ецеся |
3-я ас. |
жалку́ецца |
жалку́юцца |
Прошлы час |
м. |
жалкава́ўся |
жалкава́ліся |
ж. |
жалкава́лася |
н. |
жалкава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
жалку́йся |
жалку́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жалку́ючыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
жалкава́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
жалку́ю |
жалку́ем |
2-я ас. |
жалку́еш |
жалку́еце |
3-я ас. |
жалку́е |
жалку́юць |
Прошлы час |
м. |
жалкава́ў |
жалкава́лі |
ж. |
жалкава́ла |
н. |
жалкава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
жалку́й |
жалку́йце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жалку́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
жаллі́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
жаллі́васць |
Р. |
жаллі́васці |
Д. |
жаллі́васці |
В. |
жаллі́васць |
Т. |
жаллі́васцю |
М. |
жаллі́васці |
Крыніцы:
piskunou2012.
жаллі́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
жаллі́вы |
жаллі́вая |
жаллі́вае |
жаллі́выя |
Р. |
жаллі́вага |
жаллі́вай жаллі́вае |
жаллі́вага |
жаллі́вых |
Д. |
жаллі́ваму |
жаллі́вай |
жаллі́ваму |
жаллі́вым |
В. |
жаллі́вы (неадуш.) жаллі́вага (адуш.) |
жаллі́вую |
жаллі́вае |
жаллі́выя (неадуш.) жаллі́вых (адуш.) |
Т. |
жаллі́вым |
жаллі́вай жаллі́ваю |
жаллі́вым |
жаллі́вымі |
М. |
жаллі́вым |
жаллі́вай |
жаллі́вым |
жаллі́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
жало́ба
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
жало́ба |
Р. |
жало́бы |
Д. |
жало́бе |
В. |
жало́бу |
Т. |
жало́бай жало́баю |
М. |
жало́бе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
жало́біць
‘выклікаць у каго-небудзь пачуццё шкадавання’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
жало́блю |
жало́бім |
2-я ас. |
жало́біш |
жало́біце |
3-я ас. |
жало́біць |
жало́бяць |
Прошлы час |
м. |
жало́біў |
жало́білі |
ж. |
жало́біла |
н. |
жало́біла |
Загадны лад |
2-я ас. |
жало́б |
жало́бце |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
жало́бячы |
Крыніцы:
piskunou2012.
жало́бна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
станоўч. |
выш. |
найвыш. |
жало́бна |
жало́бней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.