Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
авлорухыэ

стэтаскапі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стэтаскапі́чны стэтаскапі́чная стэтаскапі́чнае стэтаскапі́чныя
Р. стэтаскапі́чнага стэтаскапі́чнай
стэтаскапі́чнае		 стэтаскапі́чнага стэтаскапі́чных
Д. стэтаскапі́чнаму стэтаскапі́чнай стэтаскапі́чнаму стэтаскапі́чным
В. стэтаскапі́чны (неадуш.)
стэтаскапі́чнага (адуш.)		 стэтаскапі́чную стэтаскапі́чнае стэтаскапі́чныя (неадуш.)
стэтаскапі́чных (адуш.)
Т. стэтаскапі́чным стэтаскапі́чнай
стэтаскапі́чнаю		 стэтаскапі́чным стэтаскапі́чнымі
М. стэтаскапі́чным стэтаскапі́чнай стэтаскапі́чным стэтаскапі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стэтаскапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. стэтаскапі́я
Р. стэтаскапі́і
Д. стэтаскапі́і
В. стэтаскапі́ю
Т. стэтаскапі́яй
стэтаскапі́яю
М. стэтаскапі́і

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стэтаско́п

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стэтаско́п стэтаско́пы
Р. стэтаско́па стэтаско́паў
Д. стэтаско́пу стэтаско́пам
В. стэтаско́п стэтаско́пы
Т. стэтаско́пам стэтаско́памі
М. стэтаско́пе стэтаско́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

стэтаско́пны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стэтаско́пны стэтаско́пная стэтаско́пнае стэтаско́пныя
Р. стэтаско́пнага стэтаско́пнай
стэтаско́пнае		 стэтаско́пнага стэтаско́пных
Д. стэтаско́пнаму стэтаско́пнай стэтаско́пнаму стэтаско́пным
В. стэтаско́пны стэтаско́пную стэтаско́пнае стэтаско́пныя
Т. стэтаско́пным стэтаско́пнай
стэтаско́пнаю		 стэтаско́пным стэтаско́пнымі
М. стэтаско́пным стэтаско́пнай стэтаско́пным стэтаско́пных

Крыніцы: tsblm1996.

стэтафано́граф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стэтафано́граф стэтафано́графы
Р. стэтафано́графа стэтафано́графаў
Д. стэтафано́графу стэтафано́графам
В. стэтафано́граф стэтафано́графы
Т. стэтафано́графам стэтафано́графамі
М. стэтафано́графе стэтафано́графах

Крыніцы: piskunou2012.

стэто́граф

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. стэто́граф стэто́графы
Р. стэто́графа стэто́графаў
Д. стэто́графу стэто́графам
В. стэто́граф стэто́графы
Т. стэто́графам стэто́графамі
М. стэто́графе стэто́графах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Стэ́фан

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Стэ́фан Стэ́фаны
Р. Стэ́фана Стэ́фанаў
Д. Стэ́фану Стэ́фанам
В. Стэ́фана Стэ́фанаў
Т. Стэ́фанам Стэ́фанамі
М. Стэ́фане Стэ́фанах

Стэфа́нія

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. Стэфа́нія Стэфа́ніі
Р. Стэфа́ніі Стэфа́ній
Д. Стэфа́ніі Стэфа́ніям
В. Стэфа́нію Стэфа́ній
Т. Стэфа́ніяй
Стэфа́ніяю		 Стэфа́ніямі
М. Стэфа́ніі Стэфа́ніях

Стэфано́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Стэфано́ва
Р. Стэфано́ва
Д. Стэфано́ву
В. Стэфано́ва
Т. Стэфано́вам
М. Стэфано́ве

стэхіяметры́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стэхіяметры́чны стэхіяметры́чная стэхіяметры́чнае стэхіяметры́чныя
Р. стэхіяметры́чнага стэхіяметры́чнай
стэхіяметры́чнае		 стэхіяметры́чнага стэхіяметры́чных
Д. стэхіяметры́чнаму стэхіяметры́чнай стэхіяметры́чнаму стэхіяметры́чным
В. стэхіяметры́чны (неадуш.)
стэхіяметры́чнага (адуш.)		 стэхіяметры́чную стэхіяметры́чнае стэхіяметры́чныя (неадуш.)
стэхіяметры́чных (адуш.)
Т. стэхіяметры́чным стэхіяметры́чнай
стэхіяметры́чнаю		 стэхіяметры́чным стэхіяметры́чнымі
М. стэхіяметры́чным стэхіяметры́чнай стэхіяметры́чным стэхіяметры́чных

Крыніцы: piskunou2012.