Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні

прыпа́дачны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. прыпа́дачны прыпа́дачныя
Р. прыпа́дачнага прыпа́дачных
Д. прыпа́дачнаму прыпа́дачным
В. прыпа́дачнага прыпа́дачных
Т. прыпа́дачным прыпа́дачнымі
М. прыпа́дачным прыпа́дачных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыпа́дваць

‘прыкульгваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпа́дваю прыпа́дваем
2-я ас. прыпа́дваеш прыпа́дваеце
3-я ас. прыпа́двае прыпа́дваюць
Прошлы час
м. прыпа́дваў прыпа́двалі
ж. прыпа́двала
н. прыпа́двала
Загадны лад
2-я ас. прыпа́двай прыпа́двайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпа́дваючы

Крыніцы: piskunou2012.

прыпа́дкам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
прыпа́дкам - -

Крыніцы: piskunou2012.

прыпадко́ва

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
прыпадко́ва - -

Крыніцы: piskunou2012.

прыпадко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпадко́вы прыпадко́вая прыпадко́вае прыпадко́выя
Р. прыпадко́вага прыпадко́вай
прыпадко́вае
прыпадко́вага прыпадко́вых
Д. прыпадко́ваму прыпадко́вай прыпадко́ваму прыпадко́вым
В. прыпадко́вы (неадуш.)
прыпадко́вага (адуш.)
прыпадко́вую прыпадко́вае прыпадко́выя (неадуш.)
прыпадко́вых (адуш.)
Т. прыпадко́вым прыпадко́вай
прыпадко́ваю
прыпадко́вым прыпадко́вымі
М. прыпадко́вым прыпадко́вай прыпадко́вым прыпадко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

прыпа́длівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпа́длівы прыпа́длівая прыпа́длівае прыпа́длівыя
Р. прыпа́длівага прыпа́длівай
прыпа́длівае
прыпа́длівага прыпа́длівых
Д. прыпа́дліваму прыпа́длівай прыпа́дліваму прыпа́длівым
В. прыпа́длівы (неадуш.)
прыпа́длівага (адуш.)
прыпа́длівую прыпа́длівае прыпа́длівыя (неадуш.)
прыпа́длівых (адуш.)
Т. прыпа́длівым прыпа́длівай
прыпа́дліваю
прыпа́длівым прыпа́длівымі
М. прыпа́длівым прыпа́длівай прыпа́длівым прыпа́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

прыпадніма́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпадніма́юся прыпадніма́емся
2-я ас. прыпадніма́ешся прыпадніма́ецеся
3-я ас. прыпадніма́ецца прыпадніма́юцца
Прошлы час
м. прыпадніма́ўся прыпадніма́ліся
ж. прыпадніма́лася
н. прыпадніма́лася
Загадны лад
2-я ас. прыпадніма́йся прыпадніма́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпадніма́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

прыпадніма́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. прыпадніма́ю прыпадніма́ем
2-я ас. прыпадніма́еш прыпадніма́еце
3-я ас. прыпадніма́е прыпадніма́юць
Прошлы час
м. прыпадніма́ў прыпадніма́лі
ж. прыпадніма́ла
н. прыпадніма́ла
Загадны лад
2-я ас. прыпадніма́й прыпадніма́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час прыпадніма́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

прыпа́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпа́дны прыпа́дная прыпа́днае прыпа́дныя
Р. прыпа́днага прыпа́днай
прыпа́днае
прыпа́днага прыпа́дных
Д. прыпа́днаму прыпа́днай прыпа́днаму прыпа́дным
В. прыпа́дны (неадуш.)
прыпа́днага (адуш.)
прыпа́дную прыпа́днае прыпа́дныя (неадуш.)
прыпа́дных (адуш.)
Т. прыпа́дным прыпа́днай
прыпа́днаю
прыпа́дным прыпа́днымі
М. прыпа́дным прыпа́днай прыпа́дным прыпа́дных

Крыніцы: piskunou2012.

прыпадня́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прыпадня́ты прыпадня́тая прыпадня́тае прыпадня́тыя
Р. прыпадня́тага прыпадня́тай
прыпадня́тае
прыпадня́тага прыпадня́тых
Д. прыпадня́таму прыпадня́тай прыпадня́таму прыпадня́тым
В. прыпадня́ты (неадуш.)
прыпадня́тага (адуш.)
прыпадня́тую прыпадня́тае прыпадня́тыя (неадуш.)
прыпадня́тых (адуш.)
Т. прыпадня́тым прыпадня́тай
прыпадня́таю
прыпадня́тым прыпадня́тымі
М. прыпадня́тым прыпадня́тай прыпадня́тым прыпадня́тых

Крыніцы: piskunou2012.