юрыско́нсульт
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
юрыско́нсульт |
юрыско́нсульты |
| Р. |
юрыско́нсульта |
юрыско́нсультаў |
| Д. |
юрыско́нсульту |
юрыско́нсультам |
| В. |
юрыско́нсульта |
юрыско́нсультаў |
| Т. |
юрыско́нсультам |
юрыско́нсультамі |
| М. |
юрыско́нсульце |
юрыско́нсультах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
юрыско́нсульцкі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
юрыско́нсульцкі |
юрыско́нсульцкая |
юрыско́нсульцкае |
юрыско́нсульцкія |
| Р. |
юрыско́нсульцкага |
юрыско́нсульцкай юрыско́нсульцкае |
юрыско́нсульцкага |
юрыско́нсульцкіх |
| Д. |
юрыско́нсульцкаму |
юрыско́нсульцкай |
юрыско́нсульцкаму |
юрыско́нсульцкім |
| В. |
юрыско́нсульцкі (неадуш.) юрыско́нсульцкага (адуш.) |
юрыско́нсульцкую |
юрыско́нсульцкае |
юрыско́нсульцкія (неадуш.) юрыско́нсульцкіх (адуш.) |
| Т. |
юрыско́нсульцкім |
юрыско́нсульцкай юрыско́нсульцкаю |
юрыско́нсульцкім |
юрыско́нсульцкімі |
| М. |
юрыско́нсульцкім |
юрыско́нсульцкай |
юрыско́нсульцкім |
юрыско́нсульцкіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
юрыско́нсульцтва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
юрыско́нсульцтва |
| Р. |
юрыско́нсульцтва |
| Д. |
юрыско́нсульцтву |
| В. |
юрыско́нсульцтва |
| Т. |
юрыско́нсульцтвам |
| М. |
юрыско́нсульцтве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
юрыспрудэ́нцыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
юрыспрудэ́нцыя |
| Р. |
юрыспрудэ́нцыі |
| Д. |
юрыспрудэ́нцыі |
| В. |
юрыспрудэ́нцыю |
| Т. |
юрыспрудэ́нцыяй юрыспрудэ́нцыяю |
| М. |
юрыспрудэ́нцыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
юры́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
юры́ст |
юры́сты |
| Р. |
юры́ста |
юры́стаў |
| Д. |
юры́сту |
юры́стам |
| В. |
юры́ста |
юры́стаў |
| Т. |
юры́стам |
юры́стамі |
| М. |
юры́сце |
юры́стах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
юры́стка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
юры́стка |
юры́сткі |
| Р. |
юры́сткі |
юры́стак |
| Д. |
юры́стцы |
юры́сткам |
| В. |
юры́стку |
юры́стак |
| Т. |
юры́сткай юры́сткаю |
юры́сткамі |
| М. |
юры́стцы |
юры́стках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
юры́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
юру́ся |
юры́мся |
| 2-я ас. |
юры́шся |
юрыце́ся |
| 3-я ас. |
юры́цца |
юра́цца |
| Прошлы час |
| м. |
юры́ўся |
юры́ліся |
| ж. |
юры́лася |
| н. |
юры́лася |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
юрачы́ся |
Крыніцы:
piskunou2012.
юры́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
юру́ |
юры́м |
| 2-я ас. |
юры́ш |
юрыце́ |
| 3-я ас. |
юры́ць |
юра́ць |
| Прошлы час |
| м. |
юры́ў |
юры́лі |
| ж. |
юры́ла |
| н. |
юры́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
юры́ |
юры́це |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Юрэ́лі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Юрэ́лі |
| Р. |
Юрэ́ль Юрэ́ляў |
| Д. |
Юрэ́лям |
| В. |
Юрэ́лі |
| Т. |
Юрэ́лямі |
| М. |
Юрэ́лях |
юрэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
юрэ́нне |
| Р. |
юрэ́ння |
| Д. |
юрэ́нню |
| В. |
юрэ́нне |
| Т. |
юрэ́ннем |
| М. |
юрэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.