сталі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
сталі́чны |
сталі́чная |
сталі́чнае |
сталі́чныя |
Р. |
сталі́чнага |
сталі́чнай сталі́чнае |
сталі́чнага |
сталі́чных |
Д. |
сталі́чнаму |
сталі́чнай |
сталі́чнаму |
сталі́чным |
В. |
сталі́чны (неадуш.) сталі́чнага (адуш.) |
сталі́чную |
сталі́чнае |
сталі́чныя (неадуш.) сталі́чных (адуш.) |
Т. |
сталі́чным |
сталі́чнай сталі́чнаю |
сталі́чным |
сталі́чнымі |
М. |
сталі́чным |
сталі́чнай |
сталі́чным |
сталі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ста́лія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ста́лія |
ста́ліі |
Р. |
ста́ліі |
ста́лій |
Д. |
ста́ліі |
ста́ліям |
В. |
ста́лію |
ста́ліі |
Т. |
ста́ліяй ста́ліяю |
ста́ліямі |
М. |
ста́ліі |
ста́ліях |
Крыніцы:
piskunou2012.
Ста́лка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ста́лка |
Р. |
Ста́лкі |
Д. |
Ста́лцы |
В. |
Ста́лку |
Т. |
Ста́лкай Ста́лкаю |
М. |
Ста́лцы |
сталкава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сталку́юся |
сталку́емся |
2-я ас. |
сталку́ешся |
сталку́ецеся |
3-я ас. |
сталку́ецца |
сталку́юцца |
Прошлы час |
м. |
сталкава́ўся |
сталкава́ліся |
ж. |
сталкава́лася |
н. |
сталкава́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сталку́йся |
сталку́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
сталкава́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
ста́лкер
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ста́лкер |
ста́лкеры |
Р. |
ста́лкера |
ста́лкераў |
Д. |
ста́лкеру |
ста́лкерам |
В. |
ста́лкера |
ста́лкераў |
Т. |
ста́лкерам |
ста́лкерамі |
М. |
ста́лкеру |
ста́лкерах |
Крыніцы:
sbm2012.
стало́вая
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
|
адз. |
мн. |
ж. |
- |
Н. |
стало́вая |
стало́выя |
Р. |
стало́вай |
стало́вых |
Д. |
стало́вай |
стало́вым |
В. |
стало́вую |
стало́выя |
Т. |
стало́вай стало́ваю |
стало́вымі |
М. |
стало́вай |
стало́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Стало́вічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Стало́вічы |
Р. |
Стало́віч Стало́вічаў |
Д. |
Стало́вічам |
В. |
Стало́вічы |
Т. |
Стало́вічамі |
М. |
Стало́вічах |
стало́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
стало́вы |
стало́вая |
стало́вае |
стало́выя |
Р. |
стало́вага |
стало́вай стало́вае |
стало́вага |
стало́вых |
Д. |
стало́ваму |
стало́вай |
стало́ваму |
стало́вым |
В. |
стало́вы (неадуш.) стало́вага (адуш.) |
стало́вую |
стало́вае |
стало́выя (неадуш.) стало́вых (адуш.) |
Т. |
стало́вым |
стало́вай стало́ваю |
стало́вым |
стало́вымі |
М. |
стало́вым |
стало́вай |
стало́вым |
стало́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
стало́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
стало́н |
стало́ны |
Р. |
стало́на |
стало́наў |
Д. |
стало́ну |
стало́нам |
В. |
стало́н |
стало́ны |
Т. |
стало́нам |
стало́намі |
М. |
стало́не |
стало́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.