Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

яршы́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. яршу́ся яршы́мся
2-я ас. яршы́шся яршыце́ся
3-я ас. яршы́цца ярша́цца
Прошлы час
м. яршы́ўся яршы́ліся
ж. яршы́лася
н. яршы́лася
Загадны лад
2-я ас. яршы́ся яршы́цеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час яршачы́ся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

яршы́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. яршу́ яршы́м
2-я ас. яршы́ш яршыце́
3-я ас. яршы́ць ярша́ць
Прошлы час
м. яршы́ў яршы́лі
ж. яршы́ла
н. яршы́ла
Загадны лад
2-я ас. яршы́ яршы́це

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

яршэ́віцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. яршэ́віцкі яршэ́віцкая яршэ́віцкае яршэ́віцкія
Р. яршэ́віцкага яршэ́віцкай
яршэ́віцкае		 яршэ́віцкага яршэ́віцкіх
Д. яршэ́віцкаму яршэ́віцкай яршэ́віцкаму яршэ́віцкім
В. яршэ́віцкі (неадуш.)
яршэ́віцкага (адуш.)		 яршэ́віцкую яршэ́віцкае яршэ́віцкія (неадуш.)
яршэ́віцкіх (адуш.)
Т. яршэ́віцкім яршэ́віцкай
яршэ́віцкаю		 яршэ́віцкім яршэ́віцкімі
М. яршэ́віцкім яршэ́віцкай яршэ́віцкім яршэ́віцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Яршэ́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Яршэ́вічы
Р. Яршэ́віч
Яршэ́вічаў
Д. Яршэ́вічам
В. Яршэ́вічы
Т. Яршэ́вічамі
М. Яршэ́вічах

я́ры

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́ры я́рая я́рае я́рыя
Р. я́рага я́рай
я́рае		 я́рага я́рых
Д. я́раму я́рай я́раму я́рым
В. я́ры (неадуш.)
я́рага (адуш.)		 я́рую я́рае я́рыя (неадуш.)
я́рых (адуш.)
Т. я́рым я́рай
я́раю		 я́рым я́рымі
М. я́рым я́рай я́рым я́рых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Яры́гі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Яры́гі
Р. Яры́г
Яры́гаў
Д. Яры́гам
В. Яры́гі
Т. Яры́гамі
М. Яры́гах

Яры́гіна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Яры́гіна
Р. Яры́гіна
Д. Яры́гіну
В. Яры́гіна
Т. Яры́гінам
М. Яры́гіне

яры́жнік

‘п'яніца’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. яры́жнік яры́жнікі
Р. яры́жніка яры́жнікаў
Д. яры́жніку яры́жнікам
В. яры́жніка яры́жнікаў
Т. яры́жнікам яры́жнікамі
М. яры́жніку яры́жніках

Крыніцы: piskunou2012.

яры́жнічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. яры́жнічаю яры́жнічаем
2-я ас. яры́жнічаеш яры́жнічаеце
3-я ас. яры́жнічае яры́жнічаюць
Прошлы час
м. яры́жнічаў яры́жнічалі
ж. яры́жнічала
н. яры́жнічала
Загадны лад
2-я ас. яры́жнічай яры́жнічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час яры́жнічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Яры́жына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Яры́жына
Р. Яры́жына
Д. Яры́жыну
В. Яры́жына
Т. Яры́жынам
М. Яры́жыне