яравізава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
яравізу́ю |
яравізу́ем |
| 2-я ас. |
яравізу́еш |
яравізу́еце |
| 3-я ас. |
яравізу́е |
яравізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
яравізава́ў |
яравізава́лі |
| ж. |
яравізава́ла |
| н. |
яравізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
яравізу́й |
яравізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
яравізу́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
яравізава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
яравізу́ю |
яравізу́ем |
| 2-я ас. |
яравізу́еш |
яравізу́еце |
| 3-я ас. |
яравізу́е |
яравізу́юць |
| Прошлы час |
| м. |
яравізава́ў |
яравізава́лі |
| ж. |
яравізава́ла |
| н. |
яравізава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
яравізу́й |
яравізу́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
яравізава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
яравіза́тар
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
яравіза́тар |
яравіза́тары |
| Р. |
яравіза́тара |
яравіза́тараў |
| Д. |
яравіза́тару |
яравіза́тарам |
| В. |
яравіза́тара |
яравіза́тараў |
| Т. |
яравіза́тарам |
яравіза́тарамі |
| М. |
яравіза́тару |
яравіза́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
яравіза́цыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
яравіза́цыя |
| Р. |
яравіза́цыі |
| Д. |
яравіза́цыі |
| В. |
яравіза́цыю |
| Т. |
яравіза́цыяй яравіза́цыяю |
| М. |
яравіза́цыі |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
яравы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
яравы́ |
ярава́я |
яраво́е |
яравы́я |
| Р. |
яраво́га |
яраво́й яраво́е |
яраво́га |
яравы́х |
| Д. |
яраво́му |
яраво́й |
яраво́му |
яравы́м |
| В. |
яравы́ (неадуш.) яраво́га (адуш.) |
яраву́ю |
яраво́е |
яравы́я (неадуш.) яравы́х (адуш.) |
| Т. |
яравы́м |
яраво́й яраво́ю |
яравы́м |
яравы́мі |
| М. |
яравы́м |
яраво́й |
яравы́м |
яравы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
яравы́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
| - |
| Н. |
яравы́я |
| Р. |
яравы́х |
| Д. |
яравы́м |
| В. |
яравы́я |
| Т. |
яравы́мі |
| М. |
яравы́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012.
яразі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
яразі́т |
| Р. |
яразі́ту |
| Д. |
яразі́ту |
| В. |
яразі́т |
| Т. |
яразі́там |
| М. |
яразі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
яра́нга
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
яра́нга |
яра́нгі |
| Р. |
яра́нгі |
яра́нг яра́нгаў |
| Д. |
яра́нзе |
яра́нгам |
| В. |
яра́нгу |
яра́нгі |
| Т. |
яра́нгай яра́нгаю |
яра́нгамі |
| М. |
яра́нзе |
яра́нгах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
яра́нгавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
яра́нгавы |
яра́нгавая |
яра́нгавае |
яра́нгавыя |
| Р. |
яра́нгавага |
яра́нгавай яра́нгавае |
яра́нгавага |
яра́нгавых |
| Д. |
яра́нгаваму |
яра́нгавай |
яра́нгаваму |
яра́нгавым |
| В. |
яра́нгавы (неадуш.) яра́нгавага (адуш.) |
яра́нгавую |
яра́нгавае |
яра́нгавыя (неадуш.) яра́нгавых (адуш.) |
| Т. |
яра́нгавым |
яра́нгавай яра́нгаваю |
яра́нгавым |
яра́нгавымі |
| М. |
яра́нгавым |
яра́нгавай |
яра́нгавым |
яра́нгавых |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.