Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Яно́ўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Яно́ўшчына
Р. Яно́ўшчыны
Д. Яно́ўшчыне
В. Яно́ўшчыну
Т. Яно́ўшчынай
Яно́ўшчынаю
М. Яно́ўшчыне

янсені́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. янсені́зм
Р. янсені́зму
Д. янсені́зму
В. янсені́зм
Т. янсені́змам
М. янсені́зме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

янсені́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. янсені́ст янсені́сты
Р. янсені́ста янсені́стаў
Д. янсені́сту янсені́стам
В. янсені́ста янсені́стаў
Т. янсені́стам янсені́стамі
М. янсені́сце янсені́стах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

янсені́сцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. янсені́сцкі янсені́сцкая янсені́сцкае янсені́сцкія
Р. янсені́сцкага янсені́сцкай
янсені́сцкае
янсені́сцкага янсені́сцкіх
Д. янсені́сцкаму янсені́сцкай янсені́сцкаму янсені́сцкім
В. янсені́сцкі (неадуш.)
янсені́сцкага (адуш.)
янсені́сцкую янсені́сцкае янсені́сцкія (неадуш.)
янсені́сцкіх (адуш.)
Т. янсені́сцкім янсені́сцкай
янсені́сцкаю
янсені́сцкім янсені́сцкімі
М. янсені́сцкім янсені́сцкай янсені́сцкім янсені́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

я́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. я́нскі я́нская я́нскае я́нскія
Р. я́нскага я́нскай
я́нскае
я́нскага я́нскіх
Д. я́нскаму я́нскай я́нскаму я́нскім
В. я́нскі (неадуш.)
я́нскага (адуш.)
я́нскую я́нскае я́нскія (неадуш.)
я́нскіх (адуш.)
Т. я́нскім я́нскай
я́нскаю
я́нскім я́нскімі
М. я́нскім я́нскай я́нскім я́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

янта́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. янта́р
Р. янтару́
Д. янтару́
В. янта́р
Т. янтаро́м
М. янтары́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

янта́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. янта́рны янта́рная янта́рнае янта́рныя
Р. янта́рнага янта́рнай
янта́рнае
янта́рнага янта́рных
Д. янта́рнаму янта́рнай янта́рнаму янта́рным
В. янта́рны (неадуш.)
янта́рнага (адуш.)
янта́рную янта́рнае янта́рныя (неадуш.)
янта́рных (адуш.)
Т. янта́рным янта́рнай
янта́рнаю
янта́рным янта́рнымі
М. янта́рным янта́рнай янта́рным янта́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Янта́рны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Янта́рны
Р. Янта́рнага
Д. Янта́рнаму
В. Янта́рны
Т. Янта́рным
М. Янта́рным

Яну́йлава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Яну́йлава
Р. Яну́йлава
Д. Яну́йлаву
В. Яну́йлава
Т. Яну́йлавам
М. Яну́йлаве

Янукі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Янукі́
Р. Януко́ў
Д. Янука́м
В. Янукі́
Т. Янука́мі
М. Янука́х