Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

я́каў

прыметнік, адносны

Крыніцы: tsblm1996.

Я́каў

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Я́каўкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

я́каўлевіцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	я́каўлевіцкі	я́каўлевіцкая	я́каўлевіцкае	я́каўлевіцкія
Р.	я́каўлевіцкага	я́каўлевіцкай я́каўлевіцкае	я́каўлевіцкага	я́каўлевіцкіх
Д.	я́каўлевіцкаму	я́каўлевіцкай	я́каўлевіцкаму	я́каўлевіцкім
В.	я́каўлевіцкі (неадуш.) я́каўлевіцкага (адуш.)	я́каўлевіцкую	я́каўлевіцкае	я́каўлевіцкія (неадуш.) я́каўлевіцкіх (адуш.)
Т.	я́каўлевіцкім	я́каўлевіцкай я́каўлевіцкаю	я́каўлевіцкім	я́каўлевіцкімі
М.	я́каўлевіцкім	я́каўлевіцкай	я́каўлевіцкім	я́каўлевіцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Я́каўлевічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

Я́каўцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

я́каўчыцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	я́каўчыцкі	я́каўчыцкая	я́каўчыцкае	я́каўчыцкія
Р.	я́каўчыцкага	я́каўчыцкай я́каўчыцкае	я́каўчыцкага	я́каўчыцкіх
Д.	я́каўчыцкаму	я́каўчыцкай	я́каўчыцкаму	я́каўчыцкім
В.	я́каўчыцкі (неадуш.) я́каўчыцкага (адуш.)	я́каўчыцкую	я́каўчыцкае	я́каўчыцкія (неадуш.) я́каўчыцкіх (адуш.)
Т.	я́каўчыцкім	я́каўчыцкай я́каўчыцкаю	я́каўчыцкім	я́каўчыцкімі
М.	я́каўчыцкім	я́каўчыцкай	я́каўчыцкім	я́каўчыцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

я́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Яке́леўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

які́

займеннік, пытальна–адносны, безасабовы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Verbum