пры́нц
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пры́нц |
пры́нцы |
| Р. |
пры́нца |
пры́нцаў |
| Д. |
пры́нцу |
пры́нцам |
| В. |
пры́нца |
пры́нцаў |
| Т. |
пры́нцам |
пры́нцамі |
| М. |
пры́нцу |
пры́нцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́нцып
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пры́нцып |
пры́нцыпы |
| Р. |
пры́нцыпу |
пры́нцыпаў |
| Д. |
пры́нцыпу |
пры́нцыпам |
| В. |
пры́нцып |
пры́нцыпы |
| Т. |
пры́нцыпам |
пры́нцыпамі |
| М. |
пры́нцыпе |
пры́нцыпах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прынцыпа́л
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
прынцыпа́л |
прынцыпа́лы |
| Р. |
прынцыпа́ла |
прынцыпа́лаў |
| Д. |
прынцыпа́лу |
прынцыпа́лам |
| В. |
прынцыпа́ла |
прынцыпа́лаў |
| Т. |
прынцыпа́лам |
прынцыпа́ламі |
| М. |
прынцыпа́ле |
прынцыпа́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынцыпа́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прынцыпа́т |
| Р. |
прынцыпа́ту |
| Д. |
прынцыпа́ту |
| В. |
прынцыпа́т |
| Т. |
прынцыпа́там |
| М. |
прынцыпа́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынцыпо́ва
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| прынцыпо́ва |
прынцыпо́вей |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
прынцыпо́васць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прынцыпо́васць |
| Р. |
прынцыпо́васці |
| Д. |
прынцыпо́васці |
| В. |
прынцыпо́васць |
| Т. |
прынцыпо́васцю |
| М. |
прынцыпо́васці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прынцыпо́вы
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынцыпо́вы |
прынцыпо́вая |
прынцыпо́вае |
прынцыпо́выя |
| Р. |
прынцыпо́вага |
прынцыпо́вай прынцыпо́вае |
прынцыпо́вага |
прынцыпо́вых |
| Д. |
прынцыпо́ваму |
прынцыпо́вай |
прынцыпо́ваму |
прынцыпо́вым |
| В. |
прынцыпо́вы (неадуш.) прынцыпо́вага (адуш.) |
прынцыпо́вую |
прынцыпо́вае |
прынцыпо́выя (неадуш.) прынцыпо́вых (адуш.) |
| Т. |
прынцыпо́вым |
прынцыпо́вай прынцыпо́ваю |
прынцыпо́вым |
прынцыпо́вымі |
| М. |
прынцыпо́вым |
прынцыпо́вай |
прынцыпо́вым |
прынцыпо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прынцыпо́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынцыпо́вы |
прынцыпо́вая |
прынцыпо́вае |
прынцыпо́выя |
| Р. |
прынцыпо́вага |
прынцыпо́вай прынцыпо́вае |
прынцыпо́вага |
прынцыпо́вых |
| Д. |
прынцыпо́ваму |
прынцыпо́вай |
прынцыпо́ваму |
прынцыпо́вым |
| В. |
прынцыпо́вы (неадуш.) прынцыпо́вага (адуш.) |
прынцыпо́вую |
прынцыпо́вае |
прынцыпо́выя (неадуш.) прынцыпо́вых (адуш.) |
| Т. |
прынцыпо́вым |
прынцыпо́вай прынцыпо́ваю |
прынцыпо́вым |
прынцыпо́вымі |
| М. |
прынцыпо́вым |
прынцыпо́вай |
прынцыпо́вым |
прынцыпо́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́нцэпс
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пры́нцэпс |
пры́нцэпсы |
| Р. |
пры́нцэпса |
пры́нцэпсаў |
| Д. |
пры́нцэпсу |
пры́нцэпсам |
| В. |
пры́нцэпса |
пры́нцэпсаў |
| Т. |
пры́нцэпсам |
пры́нцэпсамі |
| М. |
пры́нцэпсе |
пры́нцэпсах |
Крыніцы:
piskunou2012.