Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя

юна́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юна́цкі юна́цкая юна́цкае юна́цкія
Р. юна́цкага юна́цкай
юна́цкае		 юна́цкага юна́цкіх
Д. юна́цкаму юна́цкай юна́цкаму юна́цкім
В. юна́цкі (неадуш.)
юна́цкага (адуш.)		 юна́цкую юна́цкае юна́цкія (неадуш.)
юна́цкіх (адуш.)
Т. юна́цкім юна́цкай
юна́цкаю		 юна́цкім юна́цкімі
М. юна́цкім юна́цкай юна́цкім юна́цкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юна́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. юна́цтва
Р. юна́цтва
Д. юна́цтву
В. юна́цтва
Т. юна́цтвам
М. юна́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юна́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. юна́чка юна́чкі
Р. юна́чкі юна́чак
Д. юна́чцы юна́чкам
В. юна́чку юна́чак
Т. юна́чкай
юна́чкаю		 юна́чкамі
М. юна́чцы юна́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

юна́чы

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юна́чы юна́чая юна́чае юна́чыя
Р. юна́чага юна́чай
юна́чае		 юна́чага юна́чых
Д. юна́чаму юна́чай юна́чаму юна́чым
В. юна́чы (неадуш.)
юна́чага (адуш.)		 юна́чую юна́чае юна́чыя (неадуш.)
юна́чых (адуш.)
Т. юна́чым юна́чай
юна́чаю		 юна́чым юна́чымі
М. юна́чым юна́чай юна́чым юна́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юна́чы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юна́чы юна́чая юна́чае юна́чыя
Р. юна́чага юна́чай
юна́чае		 юна́чага юна́чых
Д. юна́чаму юна́чай юна́чаму юна́чым
В. юна́чы (неадуш.)
юна́чага (адуш.)		 юна́чую юна́чае юна́чыя (неадуш.)
юна́чых (адуш.)
Т. юна́чым юна́чай
юна́чаю		 юна́чым юна́чымі
М. юна́чым юна́чай юна́чым юна́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

юна́чы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юна́чы юна́чая юна́чае юна́чыя
Р. юна́чага юна́чай
юна́чае		 юна́чага юна́чых
Д. юна́чаму юна́чай юна́чаму юна́чым
В. юна́чы (неадуш.)
юна́чага (адуш.)		 юна́чую юна́чае юна́чыя (неадуш.)
юна́чых (адуш.)
Т. юна́чым юна́чай
юна́чаю		 юна́чым юна́чымі
М. юна́чым юна́чай юна́чым юна́чых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ю́нга

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ю́нга ю́нгі
Р. ю́нгі ю́нгаў
Д. ю́нгу ю́нгам
В. ю́нгу ю́нгаў
Т. ю́нгам ю́нгамі
М. ю́нгу ю́нгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ю́нгаўскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ю́нгаўскі ю́нгаўская ю́нгаўскае ю́нгаўскія
Р. ю́нгаўскага ю́нгаўскай
ю́нгаўскае		 ю́нгаўскага ю́нгаўскіх
Д. ю́нгаўскаму ю́нгаўскай ю́нгаўскаму ю́нгаўскім
В. ю́нгаўскі (неадуш.)
ю́нгаўскага (адуш.)		 ю́нгаўскую ю́нгаўскае ю́нгаўскія (неадуш.)
ю́нгаўскіх (адуш.)
Т. ю́нгаўскім ю́нгаўскай
ю́нгаўскаю		 ю́нгаўскім ю́нгаўскімі
М. ю́нгаўскім ю́нгаўскай ю́нгаўскім ю́нгаўскіх

Крыніцы: piskunou2012.

юнгія́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. юнгія́нскі юнгія́нская юнгія́нскае юнгія́нскія
Р. юнгія́нскага юнгія́нскай
юнгія́нскае		 юнгія́нскага юнгія́нскіх
Д. юнгія́нскаму юнгія́нскай юнгія́нскаму юнгія́нскім
В. юнгія́нскі (неадуш.)
юнгія́нскага (адуш.)		 юнгія́нскую юнгія́нскае юнгія́нскія (неадуш.)
юнгія́нскіх (адуш.)
Т. юнгія́нскім юнгія́нскай
юнгія́нскаю		 юнгія́нскім юнгія́нскімі
М. юнгія́нскім юнгія́нскай юнгія́нскім юнгія́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

юнгшту́рм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. юнгшту́рм
Р. юнгшту́рма
Д. юнгшту́рму
В. юнгшту́рм
Т. юнгшту́рмам
М. юнгшту́рме

Крыніцы: nazounik2008, tsbm1984.