Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Эсхі́н

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

эсьмо́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эсьмо́нскі	эсьмо́нская	эсьмо́нскае	эсьмо́нскія
Р.	эсьмо́нскага	эсьмо́нскай эсьмо́нскае	эсьмо́нскага	эсьмо́нскіх
Д.	эсьмо́нскаму	эсьмо́нскай	эсьмо́нскаму	эсьмо́нскім
В.	эсьмо́нскі (неадуш.) эсьмо́нскага (адуш.)	эсьмо́нскую	эсьмо́нскае	эсьмо́нскія (неадуш.) эсьмо́нскіх (адуш.)
Т.	эсьмо́нскім	эсьмо́нскай эсьмо́нскаю	эсьмо́нскім	эсьмо́нскімі
М.	эсьмо́нскім	эсьмо́нскай	эсьмо́нскім	эсьмо́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Эсьмо́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

эсэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эсэі́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эсэі́стка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

эсэі́стыка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эсэісты́чна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
эсэісты́чна	-	-

эсэісты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эсэісты́чны	эсэісты́чная	эсэісты́чнае	эсэісты́чныя
Р.	эсэісты́чнага	эсэісты́чнай эсэісты́чнае	эсэісты́чнага	эсэісты́чных
Д.	эсэісты́чнаму	эсэісты́чнай	эсэісты́чнаму	эсэісты́чным
В.	эсэісты́чны (неадуш.) эсэісты́чнага (адуш.)	эсэісты́чную	эсэісты́чнае	эсэісты́чныя (неадуш.) эсэісты́чных (адуш.)
Т.	эсэісты́чным	эсэісты́чнай эсэісты́чнаю	эсэісты́чным	эсэісты́чнымі
М.	эсэісты́чным	эсэісты́чнай	эсэісты́чным	эсэісты́чных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Э́сэкс

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Verbum