Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эскало́пны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эскало́пны	эскало́пная	эскало́пнае	эскало́пныя
Р.	эскало́пнага	эскало́пнай эскало́пнае	эскало́пнага	эскало́пных
Д.	эскало́пнаму	эскало́пнай	эскало́пнаму	эскало́пным
В.	эскало́пны (неадуш.) эскало́пнага (адуш.)	эскало́пную	эскало́пнае	эскало́пныя (неадуш.) эскало́пных (адуш.)
Т.	эскало́пным	эскало́пнай эскало́пнаю	эскало́пным	эскало́пнымі
М.	эскало́пным	эскало́пнай	эскало́пным	эскало́пных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

эскаматава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

эскаматава́ны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эскаматава́ны	эскаматава́ная	эскаматава́нае	эскаматава́ныя
Р.	эскаматава́нага	эскаматава́най эскаматава́нае	эскаматава́нага	эскаматава́ных
Д.	эскаматава́наму	эскаматава́най	эскаматава́наму	эскаматава́ным
В.	эскаматава́ны (неадуш.) эскаматава́нага (адуш.)	эскаматава́ную	эскаматава́нае	эскаматава́ныя (неадуш.) эскаматава́ных (адуш.)
Т.	эскаматава́ным	эскаматава́най эскаматава́наю	эскаматава́ным	эскаматава́нымі
М.	эскаматава́ным	эскаматава́най	эскаматава́ным	эскаматава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

эскаматава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эскаматава́ны	эскаматава́ная	эскаматава́нае	эскаматава́ныя
Р.	эскаматава́нага	эскаматава́най эскаматава́нае	эскаматава́нага	эскаматава́ных
Д.	эскаматава́наму	эскаматава́най	эскаматава́наму	эскаматава́ным
В.	эскаматава́ны (неадуш.) эскаматава́нага (адуш.)	эскаматава́ную	эскаматава́нае	эскаматава́ныя (неадуш.) эскаматава́ных (адуш.)
Т.	эскаматава́ным	эскаматава́най эскаматава́наю	эскаматава́ным	эскаматава́нымі
М.	эскаматава́ным	эскаматава́най	эскаматава́ным	эскаматава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

эскаматава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	эскаматава́ны	эскаматава́ная	эскаматава́нае	эскаматава́ныя
Р.	эскаматава́нага	эскаматава́най эскаматава́нае	эскаматава́нага	эскаматава́ных
Д.	эскаматава́наму	эскаматава́най	эскаматава́наму	эскаматава́ным
В.	эскаматава́ны (неадуш.) эскаматава́нага (адуш.)	эскаматава́ную	эскаматава́нае	эскаматава́ныя (неадуш.) эскаматава́ных (адуш.)
Т.	эскаматава́ным	эскаматава́най эскаматава́наю	эскаматава́ным	эскаматава́нымі
М.	эскаматава́ным	эскаматава́най	эскаматава́ным	эскаматава́ных

Крыніцы: piskunou2012.

эскаматава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

эскаматава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

эскаматава́ць

‘прысвоіць (прысвойваць) або падмяніць (падмяняць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

эскаматава́ць

‘прысвоіць (прысвойваць) або падмяніць (падмяняць) што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

эскамата́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum