прыні́шкнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыні́шкну |
прыні́шкнем |
| 2-я ас. |
прыні́шкнеш |
прыні́шкнеце |
| 3-я ас. |
прыні́шкне |
прыні́шкнуць |
| Прошлы час |
| м. |
прыні́шкнуў |
прыні́шкнулі |
| ж. |
прыні́шкнула |
| н. |
прыні́шкнула |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыні́шкні |
прыні́шкніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыні́шкнуўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прыно́с
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прыно́с |
| Р. |
прыно́су |
| Д. |
прыно́су |
| В. |
прыно́с |
| Т. |
прыно́сам |
| М. |
прыно́се |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыно́сіцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыно́шуся |
прыно́сімся |
| 2-я ас. |
прыно́сішся |
прыно́сіцеся |
| 3-я ас. |
прыно́сіцца |
прыно́сяцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыно́сіўся |
прыно́сіліся |
| ж. |
прыно́сілася |
| н. |
прыно́сілася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыно́сіць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыно́шу |
прыно́сім |
| 2-я ас. |
прыно́сіш |
прыно́сіце |
| 3-я ас. |
прыно́сіць |
прыно́сяць |
| Прошлы час |
| м. |
прыно́сіў |
прыно́сілі |
| ж. |
прыно́сіла |
| н. |
прыно́сіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыно́сь |
прыно́сьце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыно́сячы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пры́нт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пры́нт |
пры́нты |
| Р. |
пры́нта |
пры́нтаў |
| Д. |
пры́нту |
пры́нтам |
| В. |
пры́нт |
пры́нты |
| Т. |
пры́нтам |
пры́нтамі |
| М. |
пры́нце |
пры́нтах |
Крыніцы:
sbm2012.
Пры́нта
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Пры́нта |
| Р. |
Пры́нты |
| Д. |
Пры́нце |
| В. |
Пры́нту |
| Т. |
Пры́нтай Пры́нтаю |
| М. |
Пры́нце |
пры́нтар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
пры́нтар |
пры́нтары |
| Р. |
пры́нтара |
пры́нтараў |
| Д. |
пры́нтару |
пры́нтарам |
| В. |
пры́нтар |
пры́нтары |
| Т. |
пры́нтарам |
пры́нтарамі |
| М. |
пры́нтары |
пры́нтарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
пры́нтарны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
пры́нтарны |
пры́нтарная |
пры́нтарнае |
пры́нтарныя |
| Р. |
пры́нтарнага |
пры́нтарнай пры́нтарнае |
пры́нтарнага |
пры́нтарных |
| Д. |
пры́нтарнаму |
пры́нтарнай |
пры́нтарнаму |
пры́нтарным |
| В. |
пры́нтарны (неадуш.) пры́нтарнага (адуш.) |
пры́нтарную |
пры́нтарнае |
пры́нтарныя (неадуш.) пры́нтарных (адуш.) |
| Т. |
пры́нтарным |
пры́нтарнай пры́нтарнаю |
пры́нтарным |
пры́нтарнымі |
| М. |
пры́нтарным |
пры́нтарнай |
пры́нтарным |
пры́нтарных |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
прыну́дзіцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыну́джуся |
прыну́дзімся |
| 2-я ас. |
прыну́дзішся |
прыну́дзіцеся |
| 3-я ас. |
прыну́дзіцца |
прыну́дзяцца |
| Прошлы час |
| м. |
прыну́дзіўся |
прыну́дзіліся |
| ж. |
прыну́дзілася |
| н. |
прыну́дзілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыну́дзься |
прыну́дзьцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыну́дзіўшыся |
Іншыя варыянты:
прынудзі́цца.
Крыніцы:
piskunou2012.