Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

хрыпо́тна

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
хрыпо́тна	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

хрыпо́тны

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хрыпо́тны	хрыпо́тная	хрыпо́тнае	хрыпо́тныя
Р.	хрыпо́тнага	хрыпо́тнай хрыпо́тнае	хрыпо́тнага	хрыпо́тных
Д.	хрыпо́тнаму	хрыпо́тнай	хрыпо́тнаму	хрыпо́тным
В.	хрыпо́тны (неадуш.) хрыпо́тнага (адуш.)	хрыпо́тную	хрыпо́тнае	хрыпо́тныя (неадуш.) хрыпо́тных (адуш.)
Т.	хрыпо́тным	хрыпо́тнай хрыпо́тнаю	хрыпо́тным	хрыпо́тнымі
М.	хрыпо́тным	хрыпо́тнай	хрыпо́тным	хрыпо́тных

Крыніцы: piskunou2012.

хрыпу́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хрыпу́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

хрыпу́чы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хрыпу́чы	хрыпу́чая	хрыпу́чае	хрыпу́чыя
Р.	хрыпу́чага	хрыпу́чай хрыпу́чае	хрыпу́чага	хрыпу́чых
Д.	хрыпу́чаму	хрыпу́чай	хрыпу́чаму	хрыпу́чым
В.	хрыпу́чы (неадуш.) хрыпу́чага (адуш.)	хрыпу́чую	хрыпу́чае	хрыпу́чыя (неадуш.) хрыпу́чых (адуш.)
Т.	хрыпу́чым	хрыпу́чай хрыпу́чаю	хрыпу́чым	хрыпу́чымі
М.	хрыпу́чым	хрыпу́чай	хрыпу́чым	хрыпу́чых

Крыніцы: piskunou2012.

хрыпу́чы

дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хрыпу́чы	хрыпу́чая	хрыпу́чае	хрыпу́чыя
Р.	хрыпу́чага	хрыпу́чай хрыпу́чае	хрыпу́чага	хрыпу́чых
Д.	хрыпу́чаму	хрыпу́чай	хрыпу́чаму	хрыпу́чым
В.	хрыпу́чы (неадуш.) хрыпу́чага (адуш.)	хрыпу́чую	хрыпу́чае	хрыпу́чыя (неадуш.) хрыпу́чых (адуш.)
Т.	хрыпу́чым	хрыпу́чай хрыпу́чаю	хрыпу́чым	хрыпу́чымі
М.	хрыпу́чым	хрыпу́чай	хрыпу́чым	хрыпу́чых

Крыніцы: piskunou2012.

Хрыпялё́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Хры́са

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

хрысталагі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	хрысталагі́чны	хрысталагі́чная	хрысталагі́чнае	хрысталагі́чныя
Р.	хрысталагі́чнага	хрысталагі́чнай хрысталагі́чнае	хрысталагі́чнага	хрысталагі́чных
Д.	хрысталагі́чнаму	хрысталагі́чнай	хрысталагі́чнаму	хрысталагі́чным
В.	хрысталагі́чны (неадуш.) хрысталагі́чнага (адуш.)	хрысталагі́чную	хрысталагі́чнае	хрысталагі́чныя (неадуш.) хрысталагі́чных (адуш.)
Т.	хрысталагі́чным	хрысталагі́чнай хрысталагі́чнаю	хрысталагі́чным	хрысталагі́чнымі
М.	хрысталагі́чным	хрысталагі́чнай	хрысталагі́чным	хрысталагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

хрыстало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum