прыніка́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыніка́ю |
прыніка́ем |
| 2-я ас. |
прыніка́еш |
прыніка́еце |
| 3-я ас. |
прыніка́е |
прыніка́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыніка́ў |
прыніка́лі |
| ж. |
прыніка́ла |
| н. |
прыніка́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыніка́й |
прыніка́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыніка́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыні́кнуць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыні́кну |
прыні́кнем |
| 2-я ас. |
прыні́кнеш |
прыні́кнеце |
| 3-я ас. |
прыні́кне |
прыні́кнуць |
| Прошлы час |
| м. |
прыні́к |
прыні́клі |
| ж. |
прыні́кла |
| н. |
прыні́кла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыні́кні |
прыні́кніце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыні́кшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прынітава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прынітава́нне |
| Р. |
прынітава́ння |
| Д. |
прынітава́нню |
| В. |
прынітава́нне |
| Т. |
прынітава́ннем |
| М. |
прынітава́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
прынітава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынітава́ны |
прынітава́ная |
прынітава́нае |
прынітава́ныя |
| Р. |
прынітава́нага |
прынітава́най прынітава́нае |
прынітава́нага |
прынітава́ных |
| Д. |
прынітава́наму |
прынітава́най |
прынітава́наму |
прынітава́ным |
| В. |
прынітава́ны (неадуш.) прынітава́нага (адуш.) |
прынітава́ную |
прынітава́нае |
прынітава́ныя (неадуш.) прынітава́ных (адуш.) |
| Т. |
прынітава́ным |
прынітава́най прынітава́наю |
прынітава́ным |
прынітава́нымі |
| М. |
прынітава́ным |
прынітава́най |
прынітава́ным |
прынітава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прынітава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынітава́ны |
прынітава́ная |
прынітава́нае |
прынітава́ныя |
| Р. |
прынітава́нага |
прынітава́най прынітава́нае |
прынітава́нага |
прынітава́ных |
| Д. |
прынітава́наму |
прынітава́най |
прынітава́наму |
прынітава́ным |
| В. |
прынітава́ны (неадуш.) прынітава́нага (адуш.) |
прынітава́ную |
прынітава́нае |
прынітава́ныя (неадуш.) прынітава́ных (адуш.) |
| Т. |
прынітава́ным |
прынітава́най прынітава́наю |
прынітава́ным |
прынітава́нымі |
| М. |
прынітава́ным |
прынітава́най |
прынітава́ным |
прынітава́ных |
Кароткая форма: прынітава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прынітава́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
прыніту́ецца |
прыніту́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прынітава́ўся |
прынітава́ліся |
| ж. |
прынітава́лася |
| н. |
прынітава́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
прынітава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыніту́ю |
прыніту́ем |
| 2-я ас. |
прыніту́еш |
прыніту́еце |
| 3-я ас. |
прыніту́е |
прыніту́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прынітава́ў |
прынітава́лі |
| ж. |
прынітава́ла |
| н. |
прынітава́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыніту́й |
прыніту́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прынітава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прыніто́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыніто́ўваю |
прыніто́ўваем |
| 2-я ас. |
прыніто́ўваеш |
прыніто́ўваеце |
| 3-я ас. |
прыніто́ўвае |
прыніто́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
прыніто́ўваў |
прыніто́ўвалі |
| ж. |
прыніто́ўвала |
| н. |
прыніто́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыніто́ўвай |
прыніто́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыніто́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.