прынакры́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынакры́ты |
прынакры́тая |
прынакры́тае |
прынакры́тыя |
| Р. |
прынакры́тага |
прынакры́тай прынакры́тае |
прынакры́тага |
прынакры́тых |
| Д. |
прынакры́таму |
прынакры́тай |
прынакры́таму |
прынакры́тым |
| В. |
прынакры́ты (неадуш.) прынакры́тага (адуш.) |
прынакры́тую |
прынакры́тае |
прынакры́тыя (неадуш.) прынакры́тых (адуш.) |
| Т. |
прынакры́тым |
прынакры́тай прынакры́таю |
прынакры́тым |
прынакры́тымі |
| М. |
прынакры́тым |
прынакры́тай |
прынакры́тым |
прынакры́тых |
Кароткая форма: прынакры́та.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
прынакры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынакры́юся |
прынакры́емся |
| 2-я ас. |
прынакры́ешся |
прынакры́ецеся |
| 3-я ас. |
прынакры́ецца |
прынакры́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
прынакры́ўся |
прынакры́ліся |
| ж. |
прынакры́лася |
| н. |
прынакры́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прынакры́йся |
прынакры́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прынакры́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
прынакры́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынакры́ю |
прынакры́ем |
| 2-я ас. |
прынакры́еш |
прынакры́еце |
| 3-я ас. |
прынакры́е |
прынакры́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прынакры́ў |
прынакры́лі |
| ж. |
прынакры́ла |
| н. |
прынакры́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прынакры́й |
прынакры́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прынакры́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынале́гчы
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыналя́гу |
прыналя́жам |
| 2-я ас. |
прыналя́жаш |
прыналя́жаце |
| 3-я ас. |
прыналя́жа |
прыналя́гуць |
| Прошлы час |
| м. |
прыналё́г |
прынале́глі прыналяглі́ |
| ж. |
прынале́гла прыналягла́ |
| н. |
прынале́гла прыналягло́ |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыналя́ж |
прыналя́жце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
прыналё́гшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
прынале́жаць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прынале́жу |
прынале́жым |
| 2-я ас. |
прынале́жыш |
прынале́жыце |
| 3-я ас. |
прынале́жыць |
прынале́жаць |
| Прошлы час |
| м. |
прынале́жаў |
прынале́жалі |
| ж. |
прынале́жала |
| н. |
прынале́жала |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прынале́жачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
прынале́жнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
прынале́жнасць |
| Р. |
прынале́жнасці |
| Д. |
прынале́жнасці |
| В. |
прынале́жнасць |
| Т. |
прынале́жнасцю |
| М. |
прынале́жнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прынале́жны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
прынале́жны |
прынале́жная |
прынале́жнае |
прынале́жныя |
| Р. |
прынале́жнага |
прынале́жнай прынале́жнае |
прынале́жнага |
прынале́жных |
| Д. |
прынале́жнаму |
прынале́жнай |
прынале́жнаму |
прынале́жным |
| В. |
прынале́жны (неадуш.) прынале́жнага (адуш.) |
прынале́жную |
прынале́жнае |
прынале́жныя (неадуш.) прынале́жных (адуш.) |
| Т. |
прынале́жным |
прынале́жнай прынале́жнаю |
прынале́жным |
прынале́жнымі |
| М. |
прынале́жным |
прынале́жнай |
прынале́жным |
прынале́жных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
прыналяга́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
прыналяга́ю |
прыналяга́ем |
| 2-я ас. |
прыналяга́еш |
прыналяга́еце |
| 3-я ас. |
прыналяга́е |
прыналяга́юць |
| Прошлы час |
| м. |
прыналяга́ў |
прыналяга́лі |
| ж. |
прыналяга́ла |
| н. |
прыналяга́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
прыналяга́й |
прыналяга́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
прыналяга́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
прына́мсі
пабочнае слова
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.