Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

магнітатэрапеўты́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	магнітатэрапеўты́чны	магнітатэрапеўты́чная	магнітатэрапеўты́чнае	магнітатэрапеўты́чныя
Р.	магнітатэрапеўты́чнага	магнітатэрапеўты́чнай магнітатэрапеўты́чнае	магнітатэрапеўты́чнага	магнітатэрапеўты́чных
Д.	магнітатэрапеўты́чнаму	магнітатэрапеўты́чнай	магнітатэрапеўты́чнаму	магнітатэрапеўты́чным
В.	магнітатэрапеўты́чны (неадуш.) магнітатэрапеўты́чнага (адуш.)	магнітатэрапеўты́чную	магнітатэрапеўты́чнае	магнітатэрапеўты́чныя (неадуш.) магнітатэрапеўты́чных (адуш.)
Т.	магнітатэрапеўты́чным	магнітатэрапеўты́чнай магнітатэрапеўты́чнаю	магнітатэрапеўты́чным	магнітатэрапеўты́чнымі
М.	магнітатэрапеўты́чным	магнітатэрапеўты́чнай	магнітатэрапеўты́чным	магнітатэрапеўты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

магнітатэрапі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	магнітатэрапі́я
Р.	магнітатэрапі́і
Д.	магнітатэрапі́і
В.	магнітатэрапі́ю
Т.	магнітатэрапі́яй магнітатэрапі́яю
М.	магнітатэрапі́і

Крыніцы: piskunou2012.

магнітаўпара́дкаваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	магнітаўпара́дкаваны	магнітаўпара́дкаваная	магнітаўпара́дкаванае	магнітаўпара́дкаваныя
Р.	магнітаўпара́дкаванага	магнітаўпара́дкаванай магнітаўпара́дкаванае	магнітаўпара́дкаванага	магнітаўпара́дкаваных
Д.	магнітаўпара́дкаванаму	магнітаўпара́дкаванай	магнітаўпара́дкаванаму	магнітаўпара́дкаваным
В.	магнітаўпара́дкаваны (неадуш.) магнітаўпара́дкаванага (адуш.)	магнітаўпара́дкаваную	магнітаўпара́дкаванае	магнітаўпара́дкаваныя (неадуш.) магнітаўпара́дкаваных (адуш.)
Т.	магнітаўпара́дкаваным	магнітаўпара́дкаванай магнітаўпара́дкаванаю	магнітаўпара́дкаваным	магнітаўпара́дкаванымі
М.	магнітаўпара́дкаваным	магнітаўпара́дкаванай	магнітаўпара́дкаваным	магнітаўпара́дкаваных

Крыніцы: piskunou2012.

магнітаўспрыма́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	магнітаўспрыма́льны	магнітаўспрыма́льная	магнітаўспрыма́льнае	магнітаўспрыма́льныя
Р.	магнітаўспрыма́льнага	магнітаўспрыма́льнай магнітаўспрыма́льнае	магнітаўспрыма́льнага	магнітаўспрыма́льных
Д.	магнітаўспрыма́льнаму	магнітаўспрыма́льнай	магнітаўспрыма́льнаму	магнітаўспрыма́льным
В.	магнітаўспрыма́льны (неадуш.) магнітаўспрыма́льнага (адуш.)	магнітаўспрыма́льную	магнітаўспрыма́льнае	магнітаўспрыма́льныя (неадуш.) магнітаўспрыма́льных (адуш.)
Т.	магнітаўспрыма́льным	магнітаўспрыма́льнай магнітаўспрыма́льнаю	магнітаўспрыма́льным	магнітаўспрыма́льнымі
М.	магнітаўспрыма́льным	магнітаўспрыма́льнай	магнітаўспрыма́льным	магнітаўспрыма́льных

Крыніцы: piskunou2012.

магнітафі́льм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	магнітафі́льм	магнітафі́льмы
Р.	магнітафі́льма	магнітафі́льмаў
Д.	магнітафі́льму	магнітафі́льмам
В.	магнітафі́льм	магнітафі́льмы
Т.	магнітафі́льмам	магнітафі́льмамі
М.	магнітафі́льме	магнітафі́льмах

Крыніцы: piskunou2012.

магнітафо́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	магнітафо́н	магнітафо́ны
Р.	магнітафо́на	магнітафо́наў
Д.	магнітафо́ну	магнітафо́нам
В.	магнітафо́н	магнітафо́ны
Т.	магнітафо́нам	магнітафо́намі
М.	магнітафо́не	магнітафо́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

магнітафо́нны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	магнітафо́нны	магнітафо́нная	магнітафо́ннае	магнітафо́нныя
Р.	магнітафо́ннага	магнітафо́ннай магнітафо́ннае	магнітафо́ннага	магнітафо́нных
Д.	магнітафо́ннаму	магнітафо́ннай	магнітафо́ннаму	магнітафо́нным
В.	магнітафо́нны (неадуш.) магнітафо́ннага (адуш.)	магнітафо́нную	магнітафо́ннае	магнітафо́нныя (неадуш.) магнітафо́нных (адуш.)
Т.	магнітафо́нным	магнітафо́ннай магнітафо́ннаю	магнітафо́нным	магнітафо́ннымі
М.	магнітафо́нным	магнітафо́ннай	магнітафо́нным	магнітафо́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

магнітафо́нчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	магнітафо́нчык	магнітафо́нчыкі
Р.	магнітафо́нчыка	магнітафо́нчыкаў
Д.	магнітафо́нчыку	магнітафо́нчыкам
В.	магнітафо́нчык	магнітафо́нчыкі
Т.	магнітафо́нчыкам	магнітафо́нчыкамі
М.	магнітафо́нчыку	магнітафо́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

магнітахімі́чны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	магнітахімі́чны	магнітахімі́чная	магнітахімі́чнае	магнітахімі́чныя
Р.	магнітахімі́чнага	магнітахімі́чнай магнітахімі́чнае	магнітахімі́чнага	магнітахімі́чных
Д.	магнітахімі́чнаму	магнітахімі́чнай	магнітахімі́чнаму	магнітахімі́чным
В.	магнітахімі́чны (неадуш.) магнітахімі́чнага (адуш.)	магнітахімі́чную	магнітахімі́чнае	магнітахімі́чныя (неадуш.) магнітахімі́чных (адуш.)
Т.	магнітахімі́чным	магнітахімі́чнай магнітахімі́чнаю	магнітахімі́чным	магнітахімі́чнымі
М.	магнітахімі́чным	магнітахімі́чнай	магнітахімі́чным	магнітахімі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

магнітахі́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	магнітахі́мія
Р.	магнітахі́міі
Д.	магнітахі́міі
В.	магнітахі́мію
Т.	магнітахі́міяй магнітахі́міяю
М.	магнітахі́міі

Крыніцы: piskunou2012.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)