Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

грунто́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грунто́вы грунто́вая грунто́вае грунто́выя
Р. грунто́вага грунто́вай
грунто́вае
грунто́вага грунто́вых
Д. грунто́ваму грунто́вай грунто́ваму грунто́вым
В. грунто́вы (неадуш.)
грунто́вага (адуш.)
грунто́вую грунто́вае грунто́выя (неадуш.)
грунто́вых (адуш.)
Т. грунто́вым грунто́вай
грунто́ваю
грунто́вым грунто́вымі
М. грунто́вым грунто́вай грунто́вым грунто́вых

Іншыя варыянты: грунтавы́.

Крыніцы: piskunou2012.

грунто́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. грунто́ўка
Р. грунто́ўкі
Д. грунто́ўцы
В. грунто́ўку
Т. грунто́ўкай
грунто́ўкаю
М. грунто́ўцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

грунто́ўна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
грунто́ўна грунто́ўней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

грунто́ўнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. грунто́ўнасць
Р. грунто́ўнасці
Д. грунто́ўнасці
В. грунто́ўнасць
Т. грунто́ўнасцю
М. грунто́ўнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

грунто́ўна-разва́жлівы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грунто́ўна-разва́жлівы грунто́ўна-разва́жлівая грунто́ўна-разва́жлівае грунто́ўна-разва́жлівыя
Р. грунто́ўна-разва́жлівага грунто́ўна-разва́жлівай
грунто́ўна-разва́жлівае
грунто́ўна-разва́жлівага грунто́ўна-разва́жлівых
Д. грунто́ўна-разва́жліваму грунто́ўна-разва́жлівай грунто́ўна-разва́жліваму грунто́ўна-разва́жлівым
В. грунто́ўна-разва́жлівы (неадуш.)
грунто́ўна-разва́жлівага (адуш.)
грунто́ўна-разва́жлівую грунто́ўна-разва́жлівае грунто́ўна-разва́жлівыя (неадуш.)
грунто́ўна-разва́жлівых (адуш.)
Т. грунто́ўна-разва́жлівым грунто́ўна-разва́жлівай
грунто́ўна-разва́жліваю
грунто́ўна-разва́жлівым грунто́ўна-разва́жлівымі
М. грунто́ўна-разва́жлівым грунто́ўна-разва́жлівай грунто́ўна-разва́жлівым грунто́ўна-разва́жлівых

Крыніцы: piskunou2012.

грунто́ўны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. грунто́ўны грунто́ўная грунто́ўнае грунто́ўныя
Р. грунто́ўнага грунто́ўнай
грунто́ўнае
грунто́ўнага грунто́ўных
Д. грунто́ўнаму грунто́ўнай грунто́ўнаму грунто́ўным
В. грунто́ўны (неадуш.)
грунто́ўнага (адуш.)
грунто́ўную грунто́ўнае грунто́ўныя (неадуш.)
грунто́ўных (адуш.)
Т. грунто́ўным грунто́ўнай
грунто́ўнаю
грунто́ўным грунто́ўнымі
М. грунто́ўным грунто́ўнай грунто́ўным грунто́ўных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

гру́нуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. гру́нуся гру́немся
2-я ас. гру́нешся гру́нецеся
3-я ас. гру́нецца гру́нуцца
Прошлы час
м. гру́нуўся гру́нуліся
ж. гру́нулася
н. гру́нулася
Загадны лад
2-я ас. гру́нься гру́ньцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час гру́нуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

гру́нуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. гру́не гру́нуць
Прошлы час
м. гру́нуў гру́нулі
ж. гру́нула
н. гру́нула

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Гру́нцішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Гру́нцішкі
Р. Гру́нцішак
Гру́нцішкаў
Д. Гру́нцішкам
В. Гру́нцішкі
Т. Гру́нцішкамі
М. Гру́нцішках

гру́ня

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. гру́ня гру́ні
Р. гру́ні гру́нь
Д. гру́ні гру́ням
В. гру́ню гру́нь
Т. гру́няй
гру́няю
гру́нямі
М. гру́ні гру́нях

Крыніцы: piskunou2012.