бранхаскапі́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
бранхаскапі́я |
Р. |
бранхаскапі́і |
Д. |
бранхаскапі́і |
В. |
бранхаскапі́ю |
Т. |
бранхаскапі́яй бранхаскапі́яю |
М. |
бранхаскапі́і |
Крыніцы:
piskunou2012.
бранхаско́п
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бранхаско́п |
бранхаско́пы |
Р. |
бранхаско́па |
бранхаско́паў |
Д. |
бранхаско́пу |
бранхаско́пам |
В. |
бранхаско́п |
бранхаско́пы |
Т. |
бранхаско́пам |
бранхаско́памі |
М. |
бранхаско́пе |
бранхаско́пах |
Крыніцы:
piskunou2012.
бранхіё́ла
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
бранхіё́ла |
бранхіё́лы |
Р. |
бранхіё́лы |
бранхіё́л |
Д. |
бранхіё́ле |
бранхіё́лам |
В. |
бранхіё́лу |
бранхіё́лы |
Т. |
бранхіё́лай бранхіё́лаю |
бранхіё́ламі |
М. |
бранхіё́ле |
бранхіё́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
бранхі́т
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
бранхі́т |
Р. |
бранхі́ту |
Д. |
бранхі́ту |
В. |
бранхі́т |
Т. |
бранхі́там |
М. |
бранхі́це |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
бранхі́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бранхі́тны |
бранхі́тная |
бранхі́тнае |
бранхі́тныя |
Р. |
бранхі́тнага |
бранхі́тнай бранхі́тнае |
бранхі́тнага |
бранхі́тных |
Д. |
бранхі́тнаму |
бранхі́тнай |
бранхі́тнаму |
бранхі́тным |
В. |
бранхі́тны (неадуш.) бранхі́тнага (адуш.) |
бранхі́тную |
бранхі́тнае |
бранхі́тныя (неадуш.) бранхі́тных (адуш.) |
Т. |
бранхі́тным |
бранхі́тнай бранхі́тнаю |
бранхі́тным |
бранхі́тнымі |
М. |
бранхі́тным |
бранхі́тнай |
бранхі́тным |
бранхі́тных |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
бранхія́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
бранхія́льны |
бранхія́льная |
бранхія́льнае |
бранхія́льныя |
Р. |
бранхія́льнага |
бранхія́льнай бранхія́льнае |
бранхія́льнага |
бранхія́льных |
Д. |
бранхія́льнаму |
бранхія́льнай |
бранхія́льнаму |
бранхія́льным |
В. |
бранхія́льны (неадуш.) бранхія́льнага (адуш.) |
бранхія́льную |
бранхія́льнае |
бранхія́льныя (неадуш.) бранхія́льных (адуш.) |
Т. |
бранхія́льным |
бранхія́льнай бранхія́льнаю |
бранхія́льным |
бранхія́льнымі |
М. |
бранхія́льным |
бранхія́льнай |
бранхія́льным |
бранхія́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Бра́нцава
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Бра́нцава |
Р. |
Бра́нцава |
Д. |
Бра́нцаву |
В. |
Бра́нцава |
Т. |
Бра́нцавам |
М. |
Бра́нцаве |
Бранцы́
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Бранцы́ |
Р. |
Бранцо́ў |
Д. |
Бранца́м |
В. |
Бранцы́ |
Т. |
Бранца́мі |
М. |
Бранца́х |
Бра́нчыцы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Бра́нчыцы |
Р. |
Бра́нчыц Бра́нчыцаў |
Д. |
Бра́нчыцам |
В. |
Бра́нчыцы |
Т. |
Бра́нчыцамі |
М. |
Бра́нчыцах |