Бра́нцава

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Бра́нцава
Р. Бра́нцава
Д. Бра́нцаву
В. Бра́нцава
Т. Бра́нцавам
М. Бра́нцаве

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)